در نهایت تاسف و اندوه، با خبر شدیم که خانم حاجیه سجودی که در جنبش دادخواهی ایران و جمع مادران خاوران، به “مادر قائدی” مشهور بودند، دردهم دیماه در تهران فوت کرده اند.
مادر قائدی که زخمهای دوره ستم شاهی را در دستگیری جواد و سپس بیم وهراسهای دوره خفقان آریامهری را برتن داشت از آغاز حاکمیت رژیم اسلامی تا پایان عمر ، چهار دهه را با پرچم دادخواهی فرزندانش جواد قائدی ،صادق قائدی وعروس جوانش منیرالسادات هاشمی ، از جلو زندانها تا بهشت زهرا و خاوران پیمود. سالهای خونین ده ی ۶۰ برای او با دستگیری عزیرانش آغاز و سپس با اعدام صادق در بهمن ۶۱ ، جواد ومنیر در مرداد۶۲ ، زندان طولانی مرسده تا سال ۶۹ ادامه یافت.
مادر قائدی از همان سالهای تاریک و خونین ۶۰، مبارزه خستگی ناپذیری را همراه با خانواده های خاوران برای آگاه کردن مردمان ایران وجهان از فاجعه کشتار زندانیان سیاسی آغاز کرد. بدون تلاشهای خستگی ناپذیر مادران خاوران ، بدون پایداری و وفاداری بی شائبه آنان ،هرگز نمیشد این چنین پرچم دادخواهی را در مقابل سیاست سرکوب وحشیانه و انکار و دروغ وسانسور در تاریخ ایران ثبت کرد.
او تا آخرین روزهای حیاتش به طور مستمر به گورستان خاوران میرفت، جایی که زندانیان سیاسی چپ در گورهای انفرادی یا جمعی به خاک سپرده شده اند. آنان د رهمه ی این سالها ،علیرغم فشاروسرکوب و توهین و تهدید ها ومحرومیت ها ، ناتوانی های جسمی و زخمهای ناشی از رنجهای بسیار، خاوران را زنده نگه داشتند و فریاد خفته در گلوی بدار آویختگان و اعدامیان دهه خونین ۶۰ بودند.
در حالیکه ۸۹ سال داشت اما همچنان چشمان امیدوارش ، دادخواهی فرزندان دلیر وآگاه مردم ایران را جستجو میکرد ومادر بسیارانی از ما ماند. مادر قائدی به همراه مادران ، علیرغم در آخرین لحظات زندگیش مادر قائدی پیام دادخواهی جمعی همه قربانیان دهه های خونین را فریاد کرد و سنت زیبایی از همراهی و همبستگی همه خانواده ها ی قربانیان جنایات سیاسی و اعلام دادخواهی جمعی را برچای گذاشت. مادر قائدی به همراه مادران و اعضای خانوادههای جنایات سیاسی چهار دهه اخیر، پنجم دیماه را “روز ادای احترام به کشتهشدگان اعتراضات آبان” نامید و سرکوب جنبش ابانماه را “جنایت علیه بشریت” خواند.
او به همراه مادر لطفی، مادر معینی ، مادر آبکناری ، مادر ریاحی ، مادر رضایی جهرمی ، مادر بهکیش ومادران خاوران ، سمبل مبارزه ، پایداری و امید در خاطره جمعی دادخواهان بود.
سازمان ما، مرگ این عزیز را به اعضای خانواده بزرگ خاوران و به خویشان، دوستان و همرزمان “مادر قائدی” تسلیت میگوید و خود را عمیقا در غم شان شریک میداند.
! یادش گرامی و راهش در جنبش دادخواهی خانواده های جانباختگان پردوام باد
سازمان راه کارگر