ویژه نامه
رضا پهلوی و آلترناتیو سلطنتی برای ایران
سلطنت طلبی – طرح چند نکته
مهرنوش هاتفی
پس از رخدادهای دی ماه ایران و مطرح شدن نام بنیان‌گذار سلسله پهلوی در برخی از شهرهای ایران، سلطنت‌طلبی به عنوان یک گرایش سیاسی به سپهر سیاست ایران بازگشته است، عمدتاً در خارج از کشور و به مدد رسانه‌های جریان اصلی. به واسطه تحرک سیاسی این گرایش که گروه‌ها و جمعیت‌های معدودی آن را در خارج از کشور نمایندگی می‌کنند، گفتمان، دورنماها و ایدئولوژی سیاسی آن خود را بیشتر معلوم کرده و از سوی دیگر شکاف‌ها و درگیری‌های درونی آن نمایان تر از پیش است. نوشته زیر قصد دارد چند نکته در رابطه با این گرایش سیاسی مطرح کند و برپایه آن دورنمایی محدود از آینده سیاسی سلطنت‌طلبی را به نمایش بگذارد. ادامه مطلب
از رهبر تا شاهزاده “فراجناحی ها” تکثیر می شوند
عادل عطار
در جمهوری اسلامی، مشهور است که «رهبر انقلاب» فراجناحی است، به هیچ جریان سیاسی تعلق ندارد و شأن‌اش اساساً فراتر از عضویت در یک جریان سیاسی است. روح‌الله خمینی که آشکارا از سوی هر دو جناح محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان چنین تفسیر می‌شود: ورای جریان‌های سیاسی. علی خامنه‌ای را هم حامیان‌اش چنین می‌خوانند و اصلاح‌طلبان منتقدش می‌گویند خطای او حمایت از یک جریان سیاسی از جایگاه فراجناحی رهبری است و در واقع، اصل قضیه را زیر سؤال نمی‌برند. ادامه مطلب
کدام بدیل؟ کدام راه؟ / پرویز صداقت
چرا انواع جریان‌های راست قادر به پاسخ‌گویی به بحران‌های کنونی ایران نیستند؟
در مقاله‌ی حاضر تلاش می‌کنم با توضیح ویژگی‌های بحران‌های کنونی اقتصادی – اجتماعی در ایران نشان دهم که چرا انواع بدیل‌های راست قادر به ارائه‌ی راه‌حل مؤثری که به برون‌رفت از وضعیت بحرانی بینجامد نیستند. طرح چنین مسأله‌ای به‌معنای نادیده گرفتن توازن بالفعل قوای طبقاتی در ایران امروز نیست، بلکه نشان دادن مسیر برون‌رفت از وضعیت بحرانی و اشاره به راه‌حل‌هایی است که استمرار حیات درازمدت در ایران را امکان‌پذیر می‌سازد. در این مقاله، تأکید می‌کنم که در برابر بحران‌های امروز ایران که در مواردی به بحران‌های ویرانگر و «حیات‌زدا» بدل شده‌اند اکنون دیگر هیچ بدیل راهگشایی، به‌جز بدیل چپ و رادیکال، وجود ندارد.ادامه مطلب پ د اف
پیام اخیر رضا پهلوی «خطاب به مردم ایران»، که هم به صورت زنده از تمامی تلویزیونهای فارسی زبان خارج از کشور پخش شد و هم تقریبن تمامی رسانه های جریان اصلی دهها حزب و گزارش و میزگرد در حواشی آن تولیدکردند، نه تنها حتا نیروی اپوزیسیون راست را با هم متحد نکرد، بلکه شکافهای موجود در درون آن را تشدیدکرد. قصد رضا پهلوی هم البته متحد کردن اپوزیسیون راست نبود. قصد او، مشاورانش و حامیانش به دست آوردن هژمونی در فضای عمومی ای بود که در صورت به دست آمدن شکافهای موجود در اپوزیسیون راست راهم کاهش خواهد داد .
ایران در نشستی در نیویورک به شکنجه و سرکوب متهم شد
(۲۹ فوریه ۱۹۷۶ / ۱۰ اسفند ۱۳۵۴)
مخالفان شاه ایران هفته گذشته در دانشگاه کلمبیا گرد هم آمدند تا درباره شکنجه و سرکوبی که به گفته آنها در ایران دائما اعمال می‌شود، حرف بزنند.
بر اساس آمار عفو بین‌الملل، روزنامه لوموند و دیگر روزنامه‌های اروپایی و فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر، در سه سال گذشته ۱۰۰ هزار زندانی سیاسی و ۳۰۰ اعدام در ایران وجود داشته. ادامه مطلب
از رستاخیز شاهنشاهی تا حکومت فاجعه اسلامی: هدایت سلطانزاده
سلطنت در ایران به تاریخ پیوسته است و امید بازگشت آن در«فرشگردی» دیگر وهمی بیش نیست. عده‌ای شاید هنوز به امید تناسخ آن در جان دیگری باشند، آنان را نمی‌توان ملامت کرد، چرا که توهم در امور آدمی امری قدیمی است. هنوز هم بعد از گذشت قریب دو قرن و نیم از انقلاب فرانسه، کسانی لباس سیاه عزای سلطنت بوربون‌ها را به تن می‌کنند، و خوی هم‌دردی بشری ایجاب می‌کند که از کنار تابوت مردگان به احترام گذشت، ولی پیکر در احتضار مرگ حکومت اسلامی هنوز بر روی زمین مانده است، به آینده‌ای دیگر بیندیشیم.