ضمیمه اخبار وگزارشات کارگری 8 اردیبهشت ماه 1400(نگاهی به اعتراضات کارگری در سال 1399)
جاویدان باد خاطره 20کارگربخون خفته کارخانه جهان چیت کرج بفرمان رژیم سلطنتی پهلوی در8اردیبهشت ماه 1350
2هزارکارگر کارخانه جهان چیت کرج دراعتراض به شرایط کاری دردناک کارخانه های محمدصادق فاتح یزدی،روز8اردیبهشت ماه سال1350 دست به تظاهرات خیابانی زدند وتصمیم داشتند پیاده به سوی تهران راهپیمایی کنند، ژاندارم ها بفرمان رژیم سلطنتی پهلوی در کاروانسرای سنگی بررویشان آتش گشودند و20نفرازکارگران جان باختند.
یاد وخاطرشان جاویدان باد
نگاهی به اعتراضات کارگری در سال 1399
گزارش حاضر، هفتمین گزارش سالیانه ما از اعتراضات کارگری در ایران است. نخستین گزارش، شامل اعتراضات سال 1393 بود. بدون تردید این گزارش نیز همانند شش گزارش پیشین، تنها دربرگیرندهی اعتصابها و اعتراضاتی است که ما از آنها اطلاع یافتهایم و نه لزوما همه آنها.
سال 1399، سال شیوع بیماری کرونا در سراسر جهان، سالی بد، سخت، و به عبارتی سال جدال مرگ و زندگی بود. در بسیاری از کشورها در نتیجهی اتخاذ سیاست اعمال محدودیت در رفت و آمدها و سیاست فاصلهگذاری اجتماعی توسط دولتها که درمواردی با کمک مالی به کارگران و کارکنان همراه بود، اعتصابها و اعتراضات دستهجمعی، سیر نزولی یافت. اما به جرأت میتوان که ایران در این میان تنها استثناست.
نداشتن سیاست معین در فاصلهگذاری اجتماعی از سوی رژیم جمهوری اسلامی، عدم کمک مالی به کارگران و مردم در شرایط کرونایی، رها کردن اوضاع به امان خدا تا ویروس، همچنان مردم را درو کند و همراه با آن، بدتر شدن شرایط اقتصادی و تحمل ناپذیر شدن شرایط کار و معیشت، باعث شد که اعتراضات در سال 99 در مقایسه با سالهای گذشته به طور چشمگیری افزایش یابد.
طی سال 99 در مجموع 1915 اعتراض کارگری به وقوع پیوست که بالاترین رقم در هفت سال گذشته است. (نگاه کنید به جدول شماره 1) ارقام جدول نشان میدهد که اعتراضات نسبت به سال 98، افزایش 50 درصدی داشته است. به بیان دیگر در سال 99 بطور متوسط هر روز 5 اعتراض جمعی توسط کارگران به وقوع پیوست، در حالی که متوسط روزانه برای سال 98، حدود 5/3 اعتراض بود.
جدول شماره 1 – تعداد اعتراضهای کارگری در سال 99
کارگران به تفکیک شغل |
تعداد |
کارگران بنگاههای صنعتی و خدماتی |
1435 |
معلمان |
136 |
کارکنان مراکز درمانی و بهداشتی |
82 |
کارگران بازنشسته |
262 |
جمع |
1915 |
با نگاهی کلی به اعتراضات کارگری طی چند سال گذشته میتوان دید که این اعتراضات از الگوی معینی پیروی میکنند و اصولا وجوه مشترک دارند:
نخست اینکه اعتراضات در وجه غالب خود، مجزا از یکدیگر روی دادهاند. به بیان دیگر پراکنده و فاقد ارتباط انداموار بودهاند. یکی از علل – و شاید علت اصلی- این پراکندگی آن است که طبقه کارگر ایران فاقد تشکل سراسری است؛ تشکلی که بتواند این اعتراضات را به هم پیوند دهد و آنها را در سطح سراسری هماهنگ و سازماندهی کند.
دومین وجه مشترک اعتراضات، تدافعی بودن آنهاست؛ به این معنی که در بیش از 90 درصد موارد، این اعتراضات، علیه حقوق معوقه، ناامنی شغلی و اخراج سازی ها در پی تعطیلی و یا نیمهتعطیل شدن مراکز کاری صورت گرفته است .
با وجود این، شاهد آغاز تحول در این اعترضات هستیم. این تحول که شاید بتوان آن را تحول کیفی نام نهاد در سال 99 برجستگی بیشتری یافته است:
-1اشکال جدید سازماندهی. بیتردید هر اعتراض و اقدام جمعی، مستلزم سازماندهی است. بنابراین میتوان گفت که تمام اعتراضات به نوعی از سازماندهی برخوردار بودهاند. اما در چند سال گذشته شاهد اشکالی از سازماندهی در اعتراضات و اعتصابات بودهایم که محدود به یک بنگاه و یا مرکز کارگری نبوده و جنبه مشترک و فراگیر یافته است. این گونه اشکال سازماندهی در سال 99 خود را بیشتر برجسته کرد.
به سه مورد اشاره میکنیم: نخست، اعتصاب سراسری کارگران فنی و پروژهای صنایع نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهها که در نیمه مرداد ماه به طور همزمان در چندین مرکز کارگری در مناطق مختلف روی داد. طبق گزارشها بین 15 تا 25 هزار کارگر در این اعتصاب شرکت کردند و به درصد بالایی از خواستهای خود رسیدند.
دوم، تظاهرات سراسری و همزمان کارگران بازنشسته بود که در چندین شهر برگزار شد و همچنان نیز ادامه دارد.
سوم – که به نوعی دو مورد بالا را نیز در بر می گیرد- افزایش قابل توجه اقدامات اعتراضی، سراسری و همزمان توسط بخشهای متفاوت از کارگران بود که خود را از شهرستانهای مختلف به تهران و یا مراکز استانها رساندند و دست به تجمع زدند. در سال 99، شاهد 81 مورد از این نوع اعتراضات در تهران و 30 مورد در مراکز استانها بودیم. (نگاه کنید به جدول شماره 3).
این موارد، آشکارا نشان میدهد که بخشهای وسیعی از کارگران توانستهاند با استفاده از رسانه های اجتماعی و دیگر روابط ، به اشکالی از سازماندهی منعطف دست یابند و از این طریق به اقدام مشترک و هماهنگ دست بزنند. به عبارت دیگر در همه این موارد، کارگران، در نبود تشکل سراسری، موفق به انجام کاری شده اند که معمولا وظیفه تشکل سراسری و فراگیر است.
2- خواست بهبود شرایط. به رغم تدافعی بودن غالب اعتراضها در سالهای گذشته؛ و نیز در سال 99؛ در این سال شاهد طرح مطالباتی از سوی کارگران بودیم که بطور مشخص بهبود شرایط را هدف قرار داده بود. افزایش دستمزد و حقوق از جمله این مطالبات بود .
مطالبه افزایش دستمزد برای نمونه در اعتصاب کارگران نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهها، و در مراکز کاری دیگر در قالب اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و همچنین توسط بازنشستگان به صراحت و روشنی طرح گردید. بدون تردید، شرایط وخیم اقتصادی، همراه با تورم حدود 50 درصدی در طرح این مطالبات نقش داشته است. با این حال طرح مطالبات فوق، با توجه سطح بالای بیکاری و بیکار شدن حدود یک میلیون نفر دیگر از شاغلین در سال گذشته، هم نشاندهنده تحملناپذیری شرایط موجود برای کارگران و هم نشاندهنده خواست و اراده آنها برای تغییر این وضعیت است.
آینده، نشان خواهد داد که استفاده از سازماندهی منعطف و طرح مطالباتی که نمیتوان آنها را صرفا تدافعی نامید، تا چه حد گسترش خواهد یافت و تا چه حد در تحول کیفی اعتراضات نقش ایفا خواهد کرد.
علت اعتراضات و مطالبات معترضان
1- عدم پرداخت به موقع دستمزدها.
2- نداشتن امنیت شغلی، اعتراض به تعطیل شدن مراکز کاری، بیکار و اخراجسازیها و وضعیت بلاتکلیفی.
3- سطح پایین دستمزد و درخواست افزایش آن: این خواست همانطور که اشاره شد، بویژه در اعتصاب کارگران نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهها، بسیار برجسته بود. این کارگران خواهان افزایش فوری دستمزد و خلع ید از شرکتهای پیمانکاری، بستن قرارداد بطور مستقیم با شرکت اصلی و همسان سازی حقوق خود با کارگران رسمی بودند. همچنین، اجرای کامل طرح طبقهبندی مشاغل و نیز درخواست افزایش حقوق بازنشستگی را میتوان تحت این درخواست، دستهبندی کرد.
4- اعتراض به خصوصیسازی و واگذاریها و درخواست خلع ید از کارفرمایان خصوصی در شرکتهای واگذار شده.
5- رفع تبعیض در دستمزدها یا همسانسازی دستمزد ها و دستمزد برابر در مقابل کار برابر.
6- برچیدن شرکتهای پیمانی و عقد قرارداد مستقیم با شرکت اصلی.
7- اعتراض به رعایت نشدن پروتکلهای بهداشتی در رابطه با خطر ویروس کرونا و درخواست تست و واکسیناسیون رایگان.
اشکال و شیوههای اعتراض
1- اعتصاب و تجمع : تفکیک این دو در اکثر موارد تقریبا ناممکن است؛ زیرا غالبا اعتصابها با تجمع کارگران در بیرون از محیط کاری توام بوده است. حدود 90 درصد اعتراضها به شکل اعتصاب و تجمع بود.
2- راه پیمایی در سطح شهر، مسدود کردن جاده و خطوط راه آهن، ممانعت از ورود مدیران، پیوستن خانوادهها به کارگران معترض، و روشن کردن چراغ اتوبوسها و تحریم غذا. این نوع از اشکال مبارزه در مقایسه با سالهای گذشته اگر چه از لحاظ تعداد افزایش داشت، اما به نسبت کل اعتراضات همانند سالهای گذشته در همان سطح 2 درصد باقی ماند.
3- اعتراض از طریق نوشتن نامه و تهیه طومار. این شکل از اعتراض 8 در صد کل اعتراضات را به خود اختصاص داد.
اعتراضهای همزمان و سراسری
این نوع اعتراض ها معمولا به این صورت بود که کارگران در یک رشته کاری معین، بطور سازماندهی شده و با برنامه قبلی، از شهرستانها و مناطق مختلف در روز معین عازم تهران و یا مراکز استانها می شدند و در آنجا به تجمع اعتراضی دست می زدند. این نوع از اعتراض ها نسبت به سالهای گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافت (نگاه کنید به جدول شماره 2) .
جدول شماره 2: تعداد اعتراضات سراسری در تهران و مراکز استانها
تهران |
مراکزاستانها |
جمع |
|
معلمان |
41 |
15 |
56 |
دیگر کارگران |
32 |
8 |
40 |
کارکنان مراکزدرمانی و بهداشتی |
4 |
6 |
10 |
بازنشستگان |
4 |
1 |
5 |
جمع |
81 |
30 |
111 |
لازم به تاکید است که موارد بالا بجز مواردی است که کارگران یک واحد تولیدی و یا مرکز خدماتی بعد از نتیجه نگرفتن از اعتراضات خود در شهرستان و یا مراکز استانها، به تهران رفته و در مقابل مجلس و یا در برابر ساختمان وزارت مربوطه و یا در مقابل سازمان خصوصیسازی به تجمع اعتراضی دست زدند. در سال گذشته در مجموع شاهد 20 مورد از این نوع اعتراضات بودیم.
واکنش حکومت، نهادیهای امنیتی و کارفرمایان نسبت به اعتراضات
واکنش حکومت. واکنش رژیم جمهوری اسلامی در برابر اعتراضات کارگری همانند سالهای گذشته، توسل به سرکوب، بگیر و ببند، احضار معترضین، تهدید، تشکیل پرونده قضایی- امنیتی، بازداشت و زندان و تعیین وثیقههای سنگین در ازای آزادی موقت بود. حداقل 155 نفر از کارگران معترض و فعالین کارگری بطور مستقیم هدف این سرکوب سازمانیافته قرار گرفتند.
همچنین حکم قرون وسطایی و شنیع شلاق برای دو نفر از کارگران معترض اجرا شد: در خرداد ماه گذشته حکم 74 حکم ضربه شلاق برای رسول طالب مقدم، عضو سندیکای کارگران شرکت واحد تهران که در مراسم بزرگداشت اول ماه مه شرکت کرده بود را اجرا کردند، و در آذر ماه نیز حکم 74 ضربه شلاق برای داوود رفیعی، کارگر معترض پارس خودرو، به اجرا درآمد.
واکنش نهادها و جریانات امنیتی. همراه با سرکوب مستقیم، حکومت اسلامی تلاش کرد که برای مقابله با اعتراضات فزاینده کارگری، علاوه بر استفاده از تشکلهای کارگری حکومتی، از تشکلها و نهادیهای امنیتی دیگر نظیر بسیج دانشجویی، بسیج کارگری، جریانهای امر به معروف و رسانههای وابسته نیز برای کنترل، به انحراف کشاندن و شکست مبارزات کارگری استفاده کند. برای نمونه، فعالیتهای بسیج دانشجویی برای کنترل و منحرف کردن اعتراضات کارگران هفت تپه بسیار مشهود بود. در همین ارتباط، باید گفت که جریانهای وابسته به احمدی نژاد و اصلاح طلبان حکومتی نیز در تلاش بودهاند که برای پیشبرد مقاصد خود، جای پایی در این اعتراضات بیابند.
واکنش کارفرمایان. علاوه بر اتکا به قدرت سرکوب حکومتی و تشکلهای کارگری وابسته، کارفرمایان در مواجهه با اعتراضات کارگران در بسیاری موارد کوشش کردند که از طریق ایجاد اختلاف بین کارگران معترض ، شناسایی فعالان کارگری و پروندهسازی علیه آنها، اذیت و آزار، جابجایی شغلی و تهدید و اخراج کارگران معترض، مقاومت دستجمعی کارگران در هم بشکنند. حداقل در 35 واحد تولیدی و خدماتی و بطور مشخص در نیشکر هفت تپه ، اقداماتی از این دست گزارش شده که شامل 29 مورد جلوگیری از ورود کارگران مبارز به محل کار بود و 30 کارگر معترض نیز بازداشت شدند.
نکته قابل توجه اینکه کارگران در بسیاری موارد نسبت به اقدامات سرکوب گرانه کارفرمایان اعتراض و از همکاران خود حمایت کردند. در 15 مورد، این اعتراضها به شکل اعتصاب و تجمع انجام شد که غالبا نیز با موفقیت همراه بود.
به طور کلی، به رغم سرکوبهای مستقیم توسط رژیم، نهادهای امنیتی وابسته به آن و اقدامات سرکوب گرانه کارفرمایان، اعتراضات کارگری در همه اشکال آن در طول سال 99 روندی صعودی داشت.
اعتراضات توسط دیگر گروه های اجتماعی
اعتراضات گروه های اجتماعی دیگر، با خواستهای متفاوت شامل 622 مورد بود ( نگاه کنید به جدول شماره3). این اعتراضات اگر چه بر متن اجتماعی معین و مشترک که زندگی را برای اکثریت مردم تحمل ناپذیر کرده، به وقوع پیوست و اساسا اعتراض به شرایط موجود بود، اما جز موارد محدود، ارتباط اندام وار بین این اعتراضات وجود نداشت.
گروهای اجتماعی |
تعداد |
94 |
|
کشاورزان |
91 |
اعتراض بدنبال تعطیلی مراکز کسب و کار به دلیل شیوع کرونا و عدم حمایت دولت |
39 |
دانشجویان |
31 |
دستفروشان |
12 |
جوانان جویای کار |
11 |
سایر موارد |
344 |
جمع |
622 |
جدول شماره 3 : اعتراضات اقشار دیگر به تعداد
*مال باختگان درعرصههای زیر: سهام بورس و موسسات مالی، صنعت خودرو، تعاونیهای مسکن، تصرف اراضی توسط نهادیهای دولتی و مذهبی.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
7 اردیبهشت 1400
اخباروگزارشات کارگری 7 اردیبهشت ماه 1400
– تجمع اعتراضی سراسری ناظران جهاد کشاورزی کشور نسبت به عدم تبدیل وضعیت و وعده های توخالی:
1- تجمع ناظران کشاورزی کردستان در اعتراض به عدم تصویب طرح استخدام مقابل استانداری
2- تجمع اعتراضی ناظران جهادکشاورزی استان فارس نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل استانداری
3- تجمع اعتراضی ناظران جهاد کشاورزی استان همدان نسبت به عدم تبدیل وضعیت مقابل استانداری
– تجمع اعتراضی دوباره قبول شدگان آزمون سال 99 آموزش و پرورش کشور نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل مجلس
– اعتصاب کارگران راه آهن لرستان برای چندمین روز وهمکاری اعضای شورای اسلامی کار با کارفرما برای شکستن اعتصاب
– اعتصاب کارگران بخش های غیر تولیدی ذوب آهن اصفهان در اعتراض به سطح نازل حقوق از جمله عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل و پرداخت نشدن مطالبات
– ادامه اعتصاب وتجمع رانندههای استیجاری منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه در شهرستان امیدیه برای اعتراض به سطح نازل دریافتی و واسطه گری شرکت های پیمانکاری
– ادامه اعتراضات کارگران شهرداری خرمشهر نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه با برپایی تجمع مقابل فرمانداری
– کنش های دامنه دار کارگران کارخانه سیمان آباده نسبت به نداشتن امنیت شغلی ومعیشتی و تهدید کارگران حق طلب به اخراج ازکار
– تجمع خانه کارگری ها در آستانه انتخابات میاندوره ای مجلس جهت جمع آوری آرا برای محجوب مقابل وزارت کار
– گفتگوی اختصاصی کانال تلگرامی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران با حسین تاج وکیل اسماعیل عبدی در خصوص آخرین وضعیت پرونده عبدی
– رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه درسیزدهمین روزاعتصابشان دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان دست به تجمع مقابل استانداری آذربایجانغربی زدند
– تجمع اعتراضی کسبه بازار ولی عصر شهرستان بافت نسبت به بلاتکلیفی معیشتی درپی تعطیلی درچارچوب مقابله با بیماری کووید 19 وعدم حمایت دولت مقابل فرمانداری
– تجمع اعتراضی نانوایان زنجان نسبت به افزایش 2 برابری کرایه حمل و نقل آرد مقابل استانداری
– شماره ای دیگر از سریال تجمعات اعتراضی مالباختگان مجتمع تجاری آدینه رشت
*تجمع اعتراضی سراسری ناظران جهاد کشاورزی کشور نسبت به عدم تبدیل وضعیت و وعده های توخالی:
1- تجمع ناظران کشاورزی کردستان در اعتراض به عدم تصویب طرح استخدام مقابل استانداری
روز سه شنبه 7 اردیبهشت، ناظران کشاورزی کردستان همزمان با همکارانشان در مراکز استان دیگر برای اعتراض به عدم تصویب طرح استخدام مقابل استانداری در سنندج تجمع کردند.
یکی ازتجمع کنندگان به خبرنگار رسانه ای گفت: با وجود اینکه متولیان جهاد کشاورزی تکتک ما را میشناسند اما نسبت به وضعیت استخدامی و تعیین تکلیف ما بیتوجهی میکنند، چندین سال است به وزارتخانه، مجلس و هر جایی مراجعه کردیم، اما هر سال وعده میدهند، ولی تا این لحظه هیچ کدام از این وعدهها عملیاتی نشده است.
وی افزود: به امید اینکه کسی جوابمان بدهد امروز به صورت سراسری ناظران جلوی استانداریها تحصن کردیم ولی نه نماینده مجلس و نه هیچ مسئولی پاسخگو نیست.
این کارشناس کشاورزی تصریح کرد: با وجود اینکه از سال 84 با جهاد کشاورزی همکاری میکنم هنوز تکلیفم مشخص نیست اگر در جایی دیگر کارگری هم میکردم اکنون به جایی رسیده بودم.
وی خاطرنشان کرد: ما نه بیمه داریم و نه وضعیت حقوقمان مشخص است.
در تمام وزارتخانهها اولویت در استخدام افراد با نیروهای قراردادی است ولی این رویه در جهاد کشاورزی وجود ندارد و آسیب آن را امثال ما دیدهاند.
این موضوع باعث از هم گسیختگی حتی در بعضی از خانوادهها و بالارفتن سن ازدواج و تشکیل خانواده را تکتک ما تجربه کنیم، هر کدام از ما الان باید حداقل 14 تا 16 سال سابقه بیمه داشتیم ولی در خوشبینانهترین حالت 10 ماه سابقه بیمه داریم.
یکی دیگر از خانمهای ناظر کشاورزی حاضر درتجمع گفت: جهاد کشاورزی به امثال ما که به عنوان تحصیلکردههای بخش کشاورزی در شاخههای مختلف در سطح روستاهای دور و نزدیک در کنار کشاورزان به توسعه صنعت کشاورزی کمک کردهایم، ظلم زیادی کرده است.
با کمترین حقوق بدون هیچ مزایایی فقط به امید وعدههای الکی مسوولین عمر و جوانی خود را هزینه کردیم و اکنون هم کسی پاسخگوی مشکلات ما نیست، خیلیها بدون حتی یک روز سابقه کاری تنها با پروندهسازی جذب بدنه جهاد کشاورزی در شهرستانها شدند ولی چون امثال ما حامی نداریم وضعیتمان این است.
وی افزود: پسر رئیس جهاد کشاورزی یکی از شهرستانهای کردستان سال 91 فارغالتحصیل شد که بدون حتی یک روز قرارداد به استخدام درآمد چون از ژنهای خوب بود.
این افراد اعلام کردند: در مجموع 80 نفر در سطح استان به عنوان ناظرین کشاورزی از سال 84 به بعد با مجموعه قراردادهای سه تا 6 ماهه و مبالغ ناچیز کار کردهایم چون امید استخدام میدادند با همه این کمبودها ساختیم.
جلوی چشم ما کسانی جذب جهاد کشاورزی میشوند که هیچ سابقهای ندارند این در حالی است که ما روی زمین کشاورز شیلنگ سمپاشی دست میگرفتیم و پا به پای کشاورزان کار کردهایم.
2- تجمع اعتراضی ناظران جهادکشاورزی استان فارس نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل استانداری
روز سه شنبه 7 اردیبهشت ماه، ناظران جهادکشاورزی استان فارس هم برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل استانداری درشیراز تجمع کردند.
3- تجمع اعتراضی ناظران جهاد کشاورزی استان همدان نسبت به عدم تبدیل وضعیت مقابل استانداری
روز سه شنبه 7 اردیبهشت، ناظران جهاد کشاورزی استان همدان برای انعکاس صدای اعتراضشان نسبت به عدم تبدیل وضعیت با همکارانشان دردیگر استان ها همراه شدند ومقابل استانداری درشهرستان همدان اجتماع کردند.
یکی از مهندسین ناظر که ارشد رشته بیوتکنولوژی است به خبرنگار رسانه ای گفت: حدود 10 سال است در باغات و روستاها به عنوان ناظر مشغول به فعالیت هستیم.
وی افزود: از سال 90 قول استخدام را به مهندسین ناظر داده اند اما متاسفانه استان همدان کوتاهی شده است و بعد از بارها تردد به وزارتخانه متوجه شدیم از 10 هزار سهمیه جذب همدان حدود 158 نفر طی سه مرحله تا به امروز جذب کرده است.
این مهندس کشاورزی گفت: استانهای همجوار ما چون کرمانشاه بالای 800 نفر تا امروز جذب کرده اند
وی افزود: نامه های متعددی به نمایندگان مجلس در استان داده ایم اما تا بحال اقدامی صورت نگرفته است.
در استان همدان بالغ بر 300 مهندس ناظر برای جذب وجود دارد.
یادآوری:
کارشناسان ناظر کشاورزی جزئی از بدنه وزارت جهاد کشاورزی هستند که از سال 1386 تاکنون در این وزارت بلاتکلیف ماندهاند.
براساس طرح سال 1390 تعیین تکلیف ناظرین کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی مکلف شده، ناظرین جهاد کشاورزی را بدون آزمون استخدام کند.
*تجمع اعتراضی دوباره قبول شدگان آزمون سال 99 آموزش و پرورش کشور نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل مجلس
روز سه شنبه 7 اردیبهشت ، جمعی از قبول شدگان آزمون سال 99 آموزش و پرورش (صاحبان کارنامه سبز آزمون )درادامه اعتراضاتشان نسبت به بلاتکلیفی استخدامی بازهم خودرا از سراسر کشور به پایتخت رساندند تا با برپایی تجمع مقابل مجلس عزم راسخشان را برای احقاق حقوق برحقشان بنمایش بگذارند.
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم:
درهمین رابطه:تجمع اعتراضی قبول شدگان آزمون سال 99 آموزش و پرورش کشور نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل مجلس
روز شنبه 28 فروردین،جمعی از قبول شدگان آزمون سال 99 آموزش و پرورش (صاحبان کارنامه سبز آزمون ) برای انعکاس هرچه بیشتر صدای اعتراضشان نسبت به بلاتکلیفی استخدامی ازسراسر کشورخودرابه تهران رسانده و مقابل مجلس تجمع کردند.
تجمع کنندگان به خبرنگاران گفتند:نظر به اینکه کمبود نیرو در آموزش و پرورش بسیار مشهود میباشد و خود این سازمان بارها به وجود این مشکل اقرار کرده است و نیز با توجه به اینکه نزدیک 300هزار نفر از معلمان آموزش و پرورش امسال بازنشسته خواهند شد لذا کمبود نیروی این سازمان به حداکثر خود خواهد رسید و از طرفی عزیزانی که در در مرحله اول آزمون استخدامی آموزش و پرورش شرکت کردند و در مرحله اول حدنصاب را کسب کردند، در مرحله بعدی موفق به قبولی نشدند در صورتیکه همگی نمرات بالایی کسب کردهاند، منتهی به دلیل کمبود ظرفیت شهر مورد نظر موفق به قبول نهایی نشدند، در صورتیکه شهرهای دیگر افرادی با نمرههای بسیار کم قبول شدند.
مگر غیر از این است که آموزش و پرورش به دنبال جذب نیروی لایق با بار علمی بالاست، ما کارنامه سبزهای آموزش و پرورش 99 با قبول شدن ثابت کردیم بار علمی بالایی داریم و ظلم در حق ماست که با وجود کمبود نیرواستخدام نشیم.
*اعتصاب کارگران راه آهن لرستان برای چندمین روز وهمکاری اعضای شورای اسلامی کار با کارفرما برای شکستن اعتصاب
روز سه شنبه 7 اردیبهشت برای چندمین روزمتوالی کارگران راه آهن لرستان به اعتصابشان ادامه دادند.
بنابه گزارش این کارگران،شرکت ظالم راه آهن لرستان با مداخله تعدادی از اعضای شورای کارگری برای شکستن اعتصاب کارگران در چند روز گذشته به کارگران غیبت زدند یعنی به مدت 1تا 3روز و ما در اینجا به این افراد هشدار میدهیم.
*اعتصاب کارگران بخش های غیر تولیدی ذوب آهن اصفهان در اعتراض به سطح نازل حقوق از جمله عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل و پرداخت نشدن مطالبات
صبح روز یکشنبه 5 اردیبهشت، کارگران بخش های غیر تولیدی ذوب آهن اصفهان برای انعکاس هرچه بیشتر صدای اعتراضشان نسبت به سطح نازل حقوق از جمله عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل و پرداخت نشدن مطالبات دست از کار کشیدند.
به گزارش کانال رسمی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران،روز یکشنبه 5 اردیبهشت کارگران بخش هایی غیر تولیدی در ذوب آهن در ساعت 11 صبح دست از کار کشیده و اعتراض خود را نسبت به حقوق های کم، پاداش، طبقه بندی کاملا ناقص، ندادن خارج از مرکز، کارانه، هزینه اشل بیماری زایی، ساعات اضافه شیفت و … اعلام کردند.
کارگران خواسته های خود را به مدیریت چنین اعلام کردند:
1- .پرداخت پارامترهای حقوقی وپاداش که به دلایل مختلف حذف شدند و همچنین معوقات آنها (شامل خارج از مرکز ،سفر کارت،۹ساعت اضافه کار شیفت و …)
2- همسان سازی پایه حقوق و پاداش با توجه به تورم با شرکت های فولادی و ارگان های دیگر
مدیریت هنوز واکنشی به این اعتراض نشان نداده است.
*ادامه اعتصاب وتجمع رانندههای استیجاری منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه در شهرستان امیدیه برای اعتراض به سطح نازل دریافتی و واسطه گری شرکت های پیمانکاری
روز سه شنبه 7 اردیبهشت، رانندههای استیجاری منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه در شهرستان امیدیه به اعتصاب وتجمعشان که از روز چهارشنبه اول اردیبهشت ماه 99 شروع کرده اند ادامه دادند.
درهمین رابطه:اعتصاب وتجمع رانندههای استیجاری منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه در شهرستان امیدیه برای اعتراض به سطح نازل دریافتی و واسطه گری شرکت های پیمانکاری
روز چهارشنبه اول اردیبهشت،رانندههای استیجاری پیمانی منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه واقع در شهرستان امیدیه که مسئولیت جابجایی کارگران و برخی مدیران را در بین ایستگاههای تقویت فشار گاز برعهده دارند برای اعتراض به سطح نازل دریافتی و واسطه گری شرکت های پیمانکاری دست از کارکشیدند ودر محوطه واحد حمل و نقل ساختمان اداری عملیات خطوط لوله تجمع کردند.
در همین رابطه، یکی از رانندگان حاضر درتجمع به خبرنگاررسانه ای گفت: حدودا 144 راننده استیجاری درمنطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه هستیم که تحت مسئولیت یک شرکت پیمانکار فعالیت داریم. حقوق و مزایایی که طبق قرارداد بابت دستمزد از پیمانکار دریافت میکنیم کافی نیست و کفاف زندگی و حتی مخارج خودروهای ما را نمیدهد.
او افزود: خودروهای استیجاری غالبا مینیبوس و سواری هستند و رانندهها روزانه 8 تا 12 ساعت در شرایط سخت و گرمای 40 تا 50 درجه خوزستان در جادههای خاکی منطقه عملیاتی میانکوه و سایر مناطق به ازای دریافت 7 تا 8 میلیون تومان در ماه کار میکنند. درواقع رانندههای این خودروها فاقد دستمزد هستند و آنچه پیمانکار بخش خصوصی به ازای مزد به آنها پرداخت میکند فقط اجاره بهای خودروهاست که آنهم حتی تامین کننده هزینههای جاری خودروها نیست.
یکی دیگر از رانندگان معترض گفت: همه هزینههای جاری خودروها حتی پول بنزین برعهده راننده است و پیمانکار هزینههای اضافه بابت مخارج خودروها را به رانندهها پرداخت نمیکند.
این کارگر با اشاره بر اینکه قرارداد رانندهها با پیمانکار سابق روز گذشته (31فروردین ماه) به اتمام رسید و به زودی پیمانکار جدید مسئولیت رانندهها را برعهده میگیرد، از تلاش بینتیجه رانندههای استیجاری برای تبدیل وضعیت خود گفت: رانندههای استیجاری پیمانی منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه مدعی هستند که شرکت واسطهای که به بهانه تامین نیرو وارد منطقه عملیات اتتقال گاز میانکوه شدهاند عملا هیچ نقشی در ارائه خدمات ندارد.
او در ادامه افزود: مدیران و مسئولان منطقه میتوانند با حذف پیمانکاران تامین نیرو با کارگران راننده قرارداد مستقیم ببندند. ما کارگران انتظار داریم منابع مالی که هر ماه با وجود پیمانکاران از دریافتی ماهانهمان کسر میشد به کارگران بازگردد و با این اتفاق شاهد افزایش انگیزه در کارگران خواهیم شد.
این راننده با تاکید بر اینکه همکاران پیمانی او بعد از سالها کار از همه مزایای قانونی کار بیبهره بوده و از قراردادهای موقت خود با پیمانکار خسته شدهاند، به نیابت از سایر همکاران خود خواستار حذف پیمانکاران تامین نیرو از بخش حمل و نقل منطقه یک عملیات انتقال گاز میانکوه شد.
*ادامه اعتراضات کارگران شهرداری خرمشهر نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه با برپایی تجمع مقابل فرمانداری
روز دوشنبه 6 اردیبهشت، کارگران شهرداری خرمشهر درادامه اعتراضاتشان نسبت به عدم پرداخت بموقع حقوق وحق بیمه دست به تجمع مقابل فرمانداری این شهرستان دراستان خوزستان زدند.
کارگران معترض شهرداری خرمشهر به خبرنگار رسانه ای گفتند: علاوه بر دستمزد پرداخت نشده جاری، مزایای مزدی معوق نیز از قبل داریم و همچنین نگران حق بیمههایی هستیم که به موقع به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز نمیشود. در این صورت، ما در برخی ماههای سال دریافت خدمات درمانی و تمدید دفترچههای خود با مشکل مواجه میشویم.
این کارگران با بیان اینکه سختترین کار را در این شرایط نامناسب انجام میدهیم و کار ما برای حفظ آرامش و نظافت شهرها بسیار مهم است، افزودند: باید شوراهای شهر، استانداری و حتی مقامات استانی با نظارت بر عملکرد شهرداریها به فکر کارگران باشند و بودجه خاص برای پرداخت مطالبات مزدی آنها اختصاص دهند.
این کارگران گفتند: بیتوجهی مسئولان شهرداری و شورای شهر خرمشهر به پرداخت مطالبات آنها باعث شده بارها برای وصول مطالباتشان دست به اعتراض بزنند که آخرین آن روز گذشته (در روز ششم اردیبهشت ماه) انجام شد.
*کنش های دامنه دار کارگران کارخانه سیمان آباده نسبت به نداشتن امنیت شغلی ومعیشتی و تهدید کارگران حق طلب به اخراج ازکار
روز سه شنبه 7 اردیبهشت، کارگران کارخانه سیمان آباده واقع در کیلومتر 30 جاده آباده – شیراز،استان فارس از کنش های دامنه دارشان نسبت به نداشتن امنیت شغلی ومعیشتی و تهدید کارگران حق طلب به اخراج ازکار،خبردادند.
برپایه گزارش یک منبع خبری محلی،حرف کارگران این کارخانه در یک کلمه خلاصه میشود؛ «مدتهاست پیگیر معوقاتمان هستیم. اما هر بار یک جواب میشنویم؛ سکوت کنید و تحمل؛ وگرنه مثل فلانیها اخراج میشوید!.»
اطلاع از شرایط دشوار زندگی کارگرانی که قراردادهایشان بصورت ماهانه تمدید میشود، نگران کننده است. نگرانی که در حوزههای مختلف اجتماعی، فرهنگی و امنیتی به شدت احساس میشود.
*تجمع خانه کارگری ها در آستانه انتخابات میاندوره ای مجلس جهت جمع آوری آرا برای محجوب مقابل وزارت کار
روز سه شنبه 7 اردیبهشت، در آستانه انتخابات میاندوره ای مجلس خانه کارگری ها تحت لوای کارگران قرارداد موقت وظاهرا برای اعتراض به فقدان امنیت شغلی و درواقع برای گل آلود کردن آب وخاک پاشاندن به چشم کارگران و جهت جمع آوری آرا برای محجوب مقابل وزارت کاراجتماع کردند.
*گفتگوی اختصاصی کانال تلگرامی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران با حسین تاج وکیل اسماعیل عبدی در خصوص آخرین وضعیت پرونده عبدی:
1⃣ این روزها پارهای از کنشگران صنفی بحث تجمیع پرونده عبدی را ارجح بر اعاده دادرسی میدانند، پاسخ شما در این باره چیست؟ چرا شما از طریق اعاده دادرسی پرونده را دنبال میکنید؟
ارجحیت اعاده دادرسی نسبت به مسائل دیگر مشخصا متکی به قانون هست.
با توجه به اینکه پرونده آقای اسماعیل عبدی در سال ۹۰ پیرو عدم اعتراضشان به رای صادره قطعیت پیدا کرده بود، اساسا هر اقدام قانونی دیگری در مقام اعتراض به جز طرق فوقالعاده قانون که در قانون تعیین شده مثل اعاده دادرسی یا تقاضای اعمال ماده ۴۷۷ اساسا وجود ندارد. پس تنها مسیر اعتراض ما نسبت به رایی که الآن برای آقای عبدی اجرایی شده و تنها راه قانونی موجود، تقاضای اعاده دادرسی مستند به ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفریاست.
ما تقاضای اعاده دادرسی را سال گذشته به دیوان عالی کشور تقدیم کردیم که متاسفانه تقاضای اعاده دادرسی رد شد!
و البته که به نظر می رسد که دقت لازم نشده بود. به این جهت عرض میکنم که به دلایلی اعاده دادرسی رد شد که اساسا آن دلایل مستمسک ما برای تقاضای پذیرش اعاده دادرسی نبود. در واقع مراتب دیگری بود که حالا به نظر مکتوم مانده بود.
پس اعاده دادرسی اولین راه بود که متاسفانه رد شد متعاقب آن ما درخواست اعمال ماده ۴۷۷ را به ریاست محترم قوه قضائیه دادیم و پرونده تا امروز شکر خدا مسیر به نظر مثبت و قابل توجهی را طی کرده که من به شخصه امیدوار به نتیجه گرفتن از ماده ۴۷۷ هستم.
2⃣ آیا نتایج شرایط تجمیع با اتهام یکسان و اتهامات متفاوت لزوما یکی است؟
من سئوال دومتان را کمی اصلاح می کنم.
در زمانی که شخصی در پروندهای محکوم می شود و بعد از صدور حکم قطعی، یا در حین رسیدگی تا صدور حکم، اگر مشخص شود که متهم یا محکومالیه دارای محکومیت کیفری موثر قبلی است، در چنین شرایطی قانون پیشبینی کرده که پروندهها باید به مرجع صلاحیت دار ارجاع شود که یک حکم واحد نسبت به محکومیتهای قطعی صادر گردد. لذا اساسا ارتباطی ندارد که جرم یکسان باشد یا متفاوت باشد. مشخصا در شمول جرائم تعزیری است. یعنی حدود با تعزیرات قابل جمع نیستند.
3⃣ تجمیع احکام متهمان همیشه به کاهش احکام متهم میانجامد یا ممکن است شرایط را سختتر هم بکند؟
در خصوص این سئوالتان باید بگویم خیر! لزوما چنین نتیجه ای را حاصل نمیکند.این تلقی که اگر پرونده ادغام شود، لزوما مجازات کاهش پیدا میکند، تصور غلطی است. تجمیع پرونده از مواردی است که می تواند موجب تشدید مجازات شود چون مشمول قواعد تعدد جرم خواهد شد.
4⃣ مرحله اعاده دادرسی آقای عبدی تا اکنون چگونه پیش رفته است؟
پاسخ: در خصوص سئوال چهارمتان من در سئوال اول پاسخ دادم
اعاده دادرسی ایشان سال گذشته در دیوان عالی کشور رد شد.متعاقبا ما درخواست اعمال ماده ۴۷۷ دادیم. این ماده از مواردیاست که اگر خلاف شرع بیّن تشخیص داده شود، حکم صادره بعد از تشخیص و نقض در واقع قابل رسیدگی در دیگر شعب دیوان عالی خواهد بود
5⃣ پرسش پایانی اینکه با توجه به حمایت بسیار گسترده کنشگران صنفی و کارگری و شخصیت های مهم ادبی، هنری و حقوق بشری تاثیر آن را نهایتا بر روند پرونده عبدی چگونه می بینید؟
در باره ی پرسش پایانی باید عرض کنم
من در مقام یک کنشگر یا یک فعال سیاسی اظهار نظر نمی کنم. صرفا به عنوان یک فعال در حوزه حقوق بشر و به عنوان وکیل دادگستری و در چارچوب قانون می توانم نظرم را ابراز کنم.
پس اساسا شایستگی و صلاحیت تحلیل تکنیکی این موضوع را ندارم. اما باید عرض کنم خدمتان که با توجه به تجربه من چیزی که از آن حاصل شده، این هست که مطلقا نمی شود قائل به یک الگوی مشخص یا یک تعریف مشخص و معین در این خصوص شد.
به جهت این که چنین حمایتهایی در برخی موارد تاثیرات بسیار بسیار مثبت و در برخی موارد تاثیرات بسیار بسیار منفی در روند رسیدگی به پرونده یا اجرای حکم محکومین داشته است. امیدوارم که پاسخ ها رفع ابهام کرده باشد.
*رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه درسیزدهمین روزاعتصابشان دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان دست به تجمع مقابل استانداری آذربایجانغربی زدند
روز سه شنبه 7 اردیبهشت ماه، رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه درسیزدهمین روزاعتصابشان دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان دست به تجمع مقابل استانداری آذربایجانغربی زدند.
درهمین رابطه:ششمین روز اعتصاب وتجمعات رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان
اعتصاب وتجمعات بیش از 290 راننده خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان از روز پنج شنبه 26 فروردین آغازشده است کماکان ادامه دارد.
بنابه گزارش رسانه ای شده بتاریخ 31 فروردین،آذر ماه سال گذشته بود که رانندگان اتوبوس بخش خصوصی در پی پرداخت نشدن مطالباتشان، دست به اعتصاب زدند، رییس شورای اسلامی شهر ارومیه با حضور در جمع رانندگان و بهرهبرداران بخش خصوصی، قول مساعد داد تا این مطالبات به صورت تقسیطی و ماهانه به حساب بهرهبرداران بخش خصوصی واریز شود.
پس از این دیدار، بخشی از مطالبات در دو مرحله به حساب بهرهبرداران واریز شد ولی این امر تداوم نداشت و با گذشت چند ماه، بار دیگر بهرهبرداران بخش خصوصی سازمان اتوبوسرانی در اعتراض به این وضعیت، از پنجشنبه هفته گذشته دست به اعتصاب زدهاند.
*تجمع اعتراضی کسبه بازار ولی عصر شهرستان بافت نسبت به بلاتکلیفی معیشتی درپی تعطیلی درچارچوب مقابله با بیماری کووید 19 وعدم حمایت دولت مقابل فرمانداری
روز سه شنبه 7 اردیبهشت،جمعی از کسبه بازار ولی عصر بافت برای اعتراض به بلاتکلیفی معیشتی درپی تعطیلی درچارچوب مقابله با بیماری کووید 19 وعدم حمایت دولت مقابل فرمانداری این شهرستان در استان کرمان زدند.
تجمع کنندگان با گلایه از طولانی شدن تعطیلی مغازه ها نسبت به ادامه تعطیلی مغازه ها به خبرنگار رسانه ای گفتند:گروههای شغلی هم رده در بیرون از بازار مشغول فعالیت هستند.
انهابا اشاره به عدم همکاری بانکها مبنی بر برگشت چکهای صادر شدهی کسبه ،افزودند:دولت هیچ حمایتی از کسبهی آسیب دیده نمی کند.
*تجمع اعتراضی نانوایان زنجان نسبت به افزایش 2 برابری کرایه حمل و نقل آرد مقابل استانداری
نانوایان زنجان برای اعتراض به افزایش 2 برابری کرایه حمل و نقل آرد دست به تجمع مقابل استانداری زدند.
براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ 7 اردیبهشت،افزایش دو برابری حمل آرد در استان زنجان در سال جاری سبب اعتراض نانواییها شده و بر اساس نرخ جدید قیمت حمل هر کیسه آرد در شهر زنجان به 3 هزار تومان و حمل آرد به دیگر شهرستانهای استان به 5 هزار تومان رسیده است و این در حالی است که این رقم در سال 99 کمتر از نصف این قیمت بود.
در همین راستا تعدادی از نانوایان هفته گذشته مقابل استانداری زنجان تجمع کردند و خواستار کاهش قیمت حمل و نقل آرد در زنجان شدند. نانوایان معتقد بودند که افزایش دو برابری حمل آرد در استان زنجان ناعادلانه و غیرکارشناسی شده است و از مسئولان مربوطه درخواست داشتند که قیمت حمل آرد را بازبینی کنند.
*شماره ای دیگر از سریال تجمعات اعتراضی مالباختگان مجتمع تجاری آدینه رشت
روز سه شنبه 7 اردیبهشت، ده ها مالباخته مجتمع تجاری آدینه رشت با برپایی تجمع دیگر مقابل این مجتمع درکلانشهر رشت دراستان گیلان خواستار تکمیل و تحویل هرچه زودتر آن شدند.
نماینده ستاد فرمان اجرایی امام که از تهران به رشت آمده بود در بین معترضان حاضر شد و اعلام کرد: این ستاد برای تکمیل این طرح از دیروز با شرکت آذرستان یک شرکت خصوصی قرار داد بسته و قرار است به زودی وارد عمل شود و طی مذاکراتی که با آنان داشته ایم در مدت یکسال این طرح به پایان خواهد رسید.
قابل یاد آوری است که ساخت مجتمع تجاری آدینه از سال 1388 آغاز شد و قرار بود درمدت 4 سال به سرمایه گذاران آن تحویل داده شود که اکنون با گذشت 12 سال هنوز 55 درصد پیشرفت دارد.
اخباروگزارشات کارگری 6 اردیبهشت ماه 1400
– پرستاران کشور هم برای احقاق حقوق برحقشان به خیابان آمدند:
1- تجمع اعتراضی پرستاران سازمان تامین اجتماعی نسبت به مشمول نشدن قانون سخت و زیانآورو همسان سازی نشدن حقوق مقابل وزارت کار
2- تجمع اعتراضی پرستاران نسبت به عدم اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری و مشمول نشدن قانون سخت و زیانآور زیانآورمقابل ساختمان قوه قضائیه
– هفته دوم اعتصاب کارگران شهرداری کوت عبدالله دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه ونداشتن امنیت شغلی ورها شدن زباله در خیابانها
تهدید کارگران حق طلب به بازداشت واخراج از کار
– ادامه اعتراضات کارگران شهرداری زنجان نسبت به واگذاری بخش خدمات و فضای سبز به شرکت های پیمانکاری وبخطرافتادن امنیت شغلی ومعیشتیشان
– ادامه اعتراضات کارگران شرکت آب و فاضلاب روستایی پارس آباد نسبت به عدم پرداخت 9 ماه حقوق در دفتر امام جمعه
– ادامه اعتراضات بازنشستگان هواپیمایی ملی ایران با برپایی تجمع مقابل صندوق بازنشستگی وشرکت هما
– پنج اردیبهشت و پراکندگی در میان باز نشستگانِ تامین اجتماعی
– بیانیه مشترک پانزده تشکل شامل: سندیکاها و دیگر تشکلات مستقل کارگری، کانونهای صنفی معلمان، تشکلات مستقل بازنشستگان و تشکلات مدافع حقوق زنان به مناسبت اول ماه مه (یازده اردیبهشت)، روز جهانی کارگر
– اعتصاب وتجمعات رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان دهمین روز را پشت سرگذاشت
– تجمعات اعتراضی کشاورزان کهنوج و رودبار جنوب نسبت به نرخ پایین خرید محصولاتشان مقابل فرمانداری دو شهرستان
– تجمع اعتراضی دانشجویان دکتری دانشگاه آزاد نسبت به پیش دفاع رساله دکتری و تعهد چاپ مقالات برای چندمین بار
– جان باختن کارگرمجتمع آموزش فنون نفت اهوازحین کار براثر ایست قلبی
*پرستاران کشور هم برای احقاق حقوق برحقشان به خیابان آمدند:
1- تجمع اعتراضی پرستاران سازمان تامین اجتماعی نسبت به مشمول نشدن قانون سخت و زیانآورو همسان سازی نشدن حقوق مقابل وزارت کار
روز یکشنبه 5 اردیبهشت، پرستاران سازمان تامین اجتماعی برای انعکاس هرچه بیشتر صدای اعتراضشان نسبت به مشمول نشدن قانون سخت و زیانآورمقابل وزارت کاروعدم برخورداری از بازنشستگی پیش از موعد زیانآورو همسان سازی نشدن حقوق دست به تجمع مقابل ساختمان وزارت کار در پایتخت زدند.
تجمع کنندگان به خبرنگار رسانه ای گفتند: در این دوران بحران کرونا که پرستاران بیش از همیشه جانفشانی میکنند و در صف مقدم خطر قرار دارند، چرا نباید شغل ما سخت و زیانآور محسوب شود مگر شغلی دشوارتر از پرستاری آنهم در این زمانه وجود دارد؟!
این پرستاران که بیمه سازمان تامین اجتماعی هستند خواستار برخورداری ازحق بازنشستگی پیش از موعد بدون استثنا برای همه همکاران خود در سازمان هستند. آنها درخواست دارند موانع موجود به سرعت برطرف شود.
2- تجمع اعتراضی پرستاران نسبت به عدم اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری و مشمول نشدن قانون سخت و زیانآور زیانآورمقابل ساختمان قوه قضائیه
روز یکشنبه 5 اردیبهشت،جمعی از پرستاران هم برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به عدم اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری و مشمول نشدن قانون سخت و زیانآورمقابل ساختمان قوه قضائیه درتهران تجمع کردند.
یادآوری:
در روزهای گذشته شورای عالی سازمان نظام پرستاری طی بیانیهای اعلام کرد که سازمان تامین اجتماعی برای اجرای قانون مشاغل سخت و زیانآور پرستاران، مبنی بر بازنشستگی پرستاران، بیش از 200 میلیون تومان طلب میکند و در موارد متعددی به طرز عجیبی، پاداش بازنشستگی این نیروهای زحمتکش را برای این منظور گرو میگیرد.
بر اساس قانون ارتقای بهرهوری کارکنان بالینی نظام سلامت مصوب سال 1388 و با گذشت حدود 12 سال از تصویب این قانون، سازمان تامین اجتماعی برای اجرای مفاد این قانون ازجمله بازنشستگی پرستاران به عنوان شاغلان مشاغل سخت و زیان آور، اقدامات لازم را انجام نداده و اکنون برای بازنشستگی آنان، 200 تا 250 میلیون تومان طلب میکند و پاداش سالها خدمت پرستاران را گرو میگیرد و برخلاف قوانین مصوب کشور دست به نوعی قانون فروشی زده و برخلاف انتظار عمومی جامعه اسباب بحران آفرینی و نارضایتی شدید را در بین پرستاران فراهم میکند.
سال 98، دیوان عدالت اداری در ارتباط با بازنشستگی پیش از موعد پرستاران، رای صادر کرده است. براساس این رای، پرستاران با بیست سال سابقه بیمه شده در تامین اجتماعی، با استناد به آییننامه مشاغل سخت و زیانآور میتوانند با 25 روز حقوق (5سال سنوات ارفاقی) بازنشسته شوند. براساس این رای، هر سال بیمهپردازی در مشاغل سخت و زیانآور، یک سال و نیم محسوب میشود.
بنابه گزارشات منتشره دررسانه ها،آرای صادره از سوی سازمان تامین اجتماعی و دیوان عدالت اداری علیه پرستاران است و از بیتوجهی مسئولان حکایت میکند. شرایط کار پرستارانی که در دل وزارت بهداشت اشتغال دارند نسبت به پرستاران سازمان تامین اجتماعی، به مراتب سختتر است. حدود 40 هزار پرستار شرکتی، پرستاران 89 روزه، 6 و 12 ماهه در وزارت بهداشت حضور دارند که از کمترین امنیت شغلی برخوردار هستند.
*هفته دوم اعتصاب کارگران شهرداری کوت عبدالله دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه ونداشتن امنیت شغلی ورها شدن زباله در خیابانها
تهدید کارگران حق طلب به بازداشت واخراج از کار
حدود 2 هفته است که کارگران شهرداری کوت عبدالله دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه ونداشتن امنیت شغلی در اعتصاب هستند واز جمع آوری زباله ها از سطح شهر خودداری می کنند.
روز دوشنبه 6 اردیبهشت،یکی از کارگران شبکار حمل زباله با بیان اینکه حدود دو هفته است که زباله جمعآوری نمیشود،به خبرنگار رسانه ای گفت: تنها زبالههایی که در اتوبان هستند جمعآوری شد و زبالههایی که در مناطق تلنبار شدهاند هنوز بر سر جای خود ماندهاند.
وی با رد پرداخت حقوق کارگران توسط شهرداری، افزود: حدود شش ماه حقوق و مزایا و… به ما پرداخت نشده است، حاضر هستم شماره حسابهای تمام کارگران شب کار و روزکار حمل زباله را در اختیار شما قرار دهم تا مطمئن شوید هیچ پولی به حساب ما واریز نشده است.
این کارگر با اشاره به تعداد 74 نفر نیروی شب کار قدیمی و تعداد 30 نفر نیروی روزکار، گفت: حقوقی که از آن صحبت میکنند مبلغ سه میلیون تا سه میلیون 500 هزار تومان علی الحساب است که فقط برای نیروی شب کار پرداخت شد ضمن اینکه حق بیمه کارگران از شهریورماه سال گذشته پرداخت نشده است.
وی بیان کرد: اگر کسی اعتراض کند مسوولان به جای اینکه مطالبات ما را محقق کنند با نیروی انتظامی تماس میگیرند تا ما را دستگیر کنند، و کارگری که برای عدم پرداخت حقوق دو سه میلیونی اعتراض کرده باید وثیقه 500 میلیونی بگذارد تا آزاد شود.
*ادامه اعتراضات کارگران شهرداری زنجان نسبت به واگذاری بخش خدمات و فضای سبز به شرکت های پیمانکاری وبخطرافتادن امنیت شغلی ومعیشتیشان
اعتراضات کارگران شهرداری زنجان نسبت به واگذاری بخش خدمات و فضای سبز به شرکت های پیمانکاری وبخطرافتادن امنیت شغلی ومعیشتیشان ادامه دارد.
روز دوشنبه 6 اردیبهشت،یکی از کارگران شهرداری زنجان به خبرنگاررسانه ای گفت: دهها کارگر با سابقه و ثابت در مناطق چهارگانه شهرداری وجود دارد که میانگین سابقه آنها بیش از 10 سال است و حالا شهرداری زنجان به جای اینکه این کارگران را تبدیل وضعیت کند و در خود شهرداری به کار بگیرد متاسفانه اقدام به برونسپاری مناطق کرده و قرار است تمام کاگران با سابقه فضای سبز را در اختیار پیمانکار بگذارد. این یعنی اینکه کارگران با سابقه شهرداری که عمرشان را در شهرداری سپری کردهاند باید در اختیار پیمانکار قرار بگیرند و به عنوان کارگر صفر فعالیت کنند.
وی افزود: شهرداری زنجان در برونسپاری در سال 96 شکست خورد و پیمانکار مربوطه بدون هیچ محاکمهای پا به فرار گذاشت و یک ماه از حقوق و بیمه کارگران را واریز نکرد و کلی هم به شهر خسارت وارد کرد. البته آن پیمانکار سبب خشک شدن 200 درخت تنومند شد و مجبور شدیم از ریشه این درختان را برش دهیم. حالا مسئولان شهرداری با چه ضمانتی تصمیم گرفتند که مجددا مناطق چهارگانه شهرداری را به مرور زمان، برونسپاری کنند؟ آیا مسئولان شهرداری تضمین میدهند که حوادث تلخ سال 96-97 رخ ندهد؟ آیا تضمین میدهد که بر نحوه عملکرد پیمانکار نظارت درستی کنند و یا اینکه با پیمانکار در پشت پرده تعامل انجام خواهند داد؟
درهمین رابطه:از سر گیری اعتراضات کارگران شهرداری زنجان نسبت به واگذاری بخش خدمات و فضای سبز به شرکت های پیمانکاری وبخطرافتادن امنیت شغلی ومعیشتیشان
روز سه شنبه 31 فروردین،کارگران شهرداری زنجان اعتراضشان را نسبت به واگذاری بخش خدمات و فضای سبز به شرکت های پیمانکاری وبخطرافتادن امنیت شغلی ومعیشتیشان،ازسرگرفتند.
کارگران معترض شهرداری زنجان نسبت به واگذاری مسئولیتشان به پیمانکاران بخش خصوصی به خبرنگار رسانه ای گفتند: اخیراً شایعاتی مبنی بر ورود پیمانکاران به بخش خدمات و فضای سبز برخی مناطق شهرداری زنجان قوت گرفته درنتیجه نگرانیم امنیت شغلی ما در معرض تهدید قرار بگیرد.
این کارگران با بیان اینکه شهر زنجان دارای 4 منطقه شهری است که حدود 1700 کارگر در این مجموعه مشغول به کار هستند، اضافه کردند: چندین سال است موضوع برونسپاری کارگران مناطق چهارگانه شهرداری زنجان مطرح است که سال پیش این موضوع قوت گرفت. در نتیجه علارغم مخالفت شدید کارگران مناطق چهارگانه شهرداری زنجان درنهایت شهرداری سال گذشته کارگران خدماتی منطقه 4 را تحت مسئولیت یک شرکت پیمانکاری قرار داد و عناوین شغلی آنها از قرارداد مستقیم با شهرداری به پیمانکاری تغییر کرد.
کارگران با بیان اینکه مجددا در سال جاری موضوع برونسپاری کارگران سایر مناطق مطرح شده و شهرداری قصد دارد مسئولیت کارگران منطقه یک را به یک پیمانکار جدید بسپارد، ادامه دادند: چرا مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر زنجان به وضعیت و امنیت شغلی و سوابق کار کارگران توجه نمیکنند. باز شدن پای پیمانکاران در بخش خدمات و فضای سبز شهرداری، وضعیت امنیت شغلی و معیشتی ما کارگران را به طور جدی آسیبپذیر خواهد کرد.
کارگران شهرداری زنجان افزودند: یکی از دلایل تضییع حقوق کارگران شانه خالی کردن پیمانکاران از زیر بار مسئولیت است. در سالهای اخیر به منظور برونسپاری بسیاری از کارهایی که قبلا در اختیار شهرداری زنجان بوده به پیمانکاران واگذار شده است. مشکلات هم از همین جا شروع شده و بعد از سالها لاینحل باقی میمانند.
کارگران شهرداری زنجان با بیان اینکه به هیچ وجه برای تبدیل وضعیت استخدامی خود با پیمانکار کنار نخواهیم آمد، اضافه کردند: با افزایش حداقلی حقوق در سال جاری بسیاری از پیمانکارانی که برای عقد قرارداد با شهرداری پا پیش گذاشتهاند حاضر به پرداخت دستمزد قانونی به کارگران نیستند به همین دلیل با مخالفت کارگران، شهرداری نیز ورود چنین پیمانکارانی را به مجموعه شهرداری منع کرده است.
این کارگران که مخالف ورود پیمانکاران به بخش فضای سبز و خدماتی شهرداری زنجان هستند، در پایان تصریح کردند: مشکلاتِ کارگران با ورود پیمانکار در شهرداری بسیار زیاد میشود. در عین حال کارگران با تغییراتِ سالانهی پیمانکارانِ بخشهایِ مختلف شهرداری وضعیت شغلیِ بیثباتی پیدا خواهند کرد. به علاوه بسیاری از پیمانکاران بدونِ تسویه حساب کامل، کار را واگذار میکنند و اگر شهرداری مسئولیتِ خود را در قبال آنها نپذیرد، دیگر باید قیدِ حق وحقوقِ خود را بزنند و با پیمانکار جدید کنار بیایند.
*ادامه اعتراضات کارگران شرکت آب و فاضلاب روستایی پارس آباد نسبت به عدم پرداخت 9 ماه حقوق در دفتر امام جمعه
روزیکشنبه 5 اردیبهشت، کارگران شرکت آب و فاضلاب روستایی(آبفار) پارس آباد درادامه اعتراضاتشان نسبت به عدم پرداخت 9 ماه حقوق در دفترامام جمعه این شهرستان در استان اردبیل اجتماع کردند.
روزدوشنبه 6 اردیبهشت،این کارگران که حدود9ماه حقوق سال گذشته و جاری خود را از پیمانکار طلبکارند،به خبرنگاررسانه ای گفتند: بارها برای مشخص شدن وضعیت شغلیمان به نهادهای مختلف دولتی در شهرستان پارسآباد مراجعه کردهایم اما نتیجهای دریافت نکردهایم. روز گذشته و به دنبال ادامهی بیتوجهی مسئولان شهرستانی به خواستههای ما در دفتر امام جمعه پارسآباد حضور پیدا کردیم.
*ادامه اعتراضات بازنشستگان هواپیمایی ملی ایران با برپایی تجمع مقابل صندوق بازنشستگی وشرکت هما
روز دوشنبه 6 اردیبهشت،جمعی از بازنشستگان، مستمری بگیران و ایثارگران شرکت هواپیمایی ملی ایران درادامه اعتراضاتشان نسبت به عملکرد صندوق بازنشستگی دست به تجمع مقابل ساختمان این صندوق وشرکت هما زدند وخاهان پاسخگویی شدند.
تجمع کنندگان خواهان پاسخگویی به مواردزیر هستند:
– گم شدن 50 میلیارد تومان در صندوق شرکت هواپیمایی ایران ایر
– واگذاری هتلهای «هما»، فروش ایران ایرتور به قیمت بسیار نازل و فروش زمین جنب هتل همای تهران
*پنج اردیبهشت و پراکندگی در میان باز نشستگانِ تامین اجتماعی
در اطراف محل اجتماع ( جلوی مجلس) که دفعه پیش اعلام شده بود، دسته های دونفره و سه نفره ی بازنشسته ها قدم می زدند تا ساعت مقرر فرا برسد، پاسگاه ها پیش تر یکی بود ولی اینک دو پاسگاه ایجاد کرده اند که سرباز ها در میان آن ها قرار داشتند که چند افسر آنان را فرماندهی می کردند. در ساعت اعلام شده دسته ها به هم پیوستند و یک گروه 8 نفره را ایجاد کردند. جوانان ( دختر وپسر که دختران بیشتر بودند) فرهنگی با پلاکارت و بسیار با نظم جمع شده بودند و در حال گفتگو با افسرانی که از آن ها می خواستند پراکنده شوند، بودند. تا نیم ساعت پس از ساعت اعلام شده به سختی تعداد بازنشسته های تامین اجتماعی به 40 نفر رسید. در گفتگو ها معلوم شد یک تشکلی به نام ” اردوی کار” محل تشکل را که در روز 29 فروردین ماه در جلوی تامین اجتماعی اعلام شده بود یا به عمد برای پراکندگی در صف بازنشستگان محل تجمع را تغییر داده است، ویا، مانند برخی تشکل ها که تنها از چند وبلاگ نویس تشکیل شده اند ولی در اجتماعات شرکت نمی کنند، از محل اطلاع نداشته وبراساس این که همیشه اجتماع بازنشسته های مستقل جلوی تامین اجتماعی تشکیل می شده این کار را کرده اند. در هر صورت گروهی به جلوی مجلس آمدند و گروهی به جلوی تا مین اجتماعی رفتند، در نهایت پراکندگی کمیت بازنشسگان را ناچیز نمود. متاسفانه تشکل دیگری که آن ها هم دیگر بر اساس رهنمود های لیدر سوسیال دموکرات شان در اجتماعات شرکت نمی کنند واز محل اجتماع اطلاع نداشتند، این اطلاعیه ” اردوی کار” را انتشار داده بودند. این حرکت نا آگاهانه مزید بر علت شده بود. بازنشسته ای که همیشه در همه اجتماعات شرکت می کند در حالی که شعار های فرهنگیان بر فضا به صورت کامل مسلط شده بود با سخنرانی در باره ضرورت اتحاد و ضرورت هوشیاری بازنشستگان برای این که فریب این گونه ترفند ها را نخورند، گفتگو کردند و بدین گونه، جمع کوچک را هدایت کردند و اعلام نمودند مهم تصمیمی است که در کف خیابان به وسیله جمع گرفته می شود نه اطلاعیه های مشکوک، وروز اول ماه مه ( روز کارگر) و روز بعدش روز معلم را با نظر خواهی از جمع جلوی تامین اجتماعی اعلام کردند. یک باز نشسته ی دلگیر از این پراکندگی گفتند: ما باید در جایی اجتماع کنیم که کتک بخوریم و دستگیر و زندانی بشویم، پس همیشه جلوی تامین اجتماعی و وزارت کارجمع می شویم. برخی از بازنشستگان که جلوی تامین اجتماعی رفته بودند زمانی که پراکندگی را دیدند و به دلیل فشار سنگین و خشونت پلیس های لباس شخصی وهل دادن و بر خورد توهین آمیز نتوانسته بودند اجتماع را به دلیل کم بودن افراد تشکیل بدهند خود را به جلوی مجلس رساندند وجریان دستگیری یک باز نشسته و خشونت لباس شخصی ها را با باز نشسته ها در میان گذاشتند.شعار ها با سردی و نگرانی مطرح شدند زیرا به دلیل این پراکندگی که دشمن طبقاتی و یا اشتباه وبلاک نویس های گریزان از شرکت در اجتماعات در پوشش باز نشسته ایجاد کرده بود، همه را افسرده واز شور انداخته بود. یک خانم هم با عصبانیت از این پراکندگی سخنرانی کردند که زیر شعارهای پر هیاهوی معلم ها جوان به گوش افراد نمی رسید. شعار بازنشسته ” گرامی” آزاد باید گردد ودیگر بازنشسته های دستگیر شده و کف خیابون به دست میاد حق مان، تکرار می شد، با راهپیمایی از جلوی مجلس تا اداره قرارداد ها و طرح شعار ها در حالی که پلیس بازنشسته ها را همراهی می کرد، تظاهرات ادامه یافت و در جلوی اداره قرار داد ها به پایان رسید. ولی بازنشسته ها با ادامه شعار ها تا درب مترو راهپیمایی کردند. در این روز شعاری که با شور تکرار می شد شعار اتحاد اتحاد بود. در میان شعار های فرهنگیان نوشته ای روی پارچه و بسیار بزرگ به چشم می خورد که آن را روی نرده های مجلس نصب کرده بودند که نوشته شده بودند: فرهنگی با مدرک دکترا و کارشناسی ارشد حداکثر حقوق دو میلیون پنصد هزار تومان و رقم ده میلیونی سبد معیشت . در این روز صف چند نفره دختران جوان لباس شخصی که به پاسگاه تکیه داده بودند و دختران فرهنگی را با نگاه زیرو رو می کردند، نمودی خاص داشت. از سوی دیگر تعدادی فیلم بردار از چهار جهت از جمعیت عکس و فیلم می گرفتند.
ناصر آقاجری
6 اردیبهشت 1400
*بیانیه مشترک پانزده تشکل شامل: سندیکاها و دیگر تشکلات مستقل کارگری، کانونهای صنفی معلمان، تشکلات مستقل بازنشستگان و تشکلات مدافع حقوق زنان به مناسبت اول ماه مه (یازده اردیبهشت)، روز جهانی کارگر
گرامی باد “اول ماه مه” (یازده اردیبهشت)، روز همبستگی بینالمللی کارگران جهان!
امسال هم در حالی به استقبال “اول ماه مه” روز همبستگی بینالمللی طبقهی کارگر میرویم که بحران جهانی سلامت، زندگی کارگران را تحتالشعاع قرار داده است.
واگیری جهانی کرونا (کوید-۱۹) همراه با بحران اقتصادی، کارگران و مزدبگیران و کسبه خرد را در تنگنا قرار داده است. در ایران بر اثر بیقابلیتی و ناکارآمدی حاکمیت و دولت، این وضعیت وخیمتر از گذشته و هر جای دیگری شده است.
فقدان سیاستهای کارآمد بهداشتی و عدم اعمال قرنطینههای لازم، همراه با تامین هزینههای زندگی مردم، از سوی دولت، بحران معیشتی فرودستان را دامن زده است. با وجود آن که کارگران و زحمتکشان به درستی خواست اجرای واکسیناسیون فوری، رایگان و عمومی را فریاد میزنند و بر آن اصرار میورزند، فرادستان و قدرتمداران در تامین واکسن کوتاهی آگاهانه و عامدانهای دارند و میکوشند با بحران آفرینیها، منافع گروههای خاصی از بدنه حاکمیت را تامین کنند. اصرار بر ساخت واکسن داخلی و واگذاری تامین واکسن به بخش خصوصی در این راستاست.
این مسئله به نوبه خود، بخشهای وسیعی از جمعیت، به ویژه اقشار متوسط جامعه را در فقر روز افزونی گرفتار کرده و تعداد هر دم فزاینده ای از آنان را حاشیهنشین کرده است. در این میان وضع زنانِ کارگر و زحمتکش، از همه اسفبارتر است. بنا بر آمارهای موجود، در ادامهی موج افزایش بیکاریها و اخراجها، به بهانه پاندمی کرونا، ۷۰ درصد زنان کارگر اخراج و از کار بیکار شدهاند. در بحث معیشت نیز، این بیثباتی و روندِ فقیرسازی سیستماتیک مزدبگیران، با تبعیض حداکثری، بیش از همه، خود را در وضعیت معیشتی زنان نمایان کرده است که حق اشتغال پایین، قرار گرفتن در صفِ نخست اخراج و بیکارسازی و منزوی شدن زنان کارگر، از تبعات آن بوده، که به نوبه خود، زخم بزرگ دیگری را بر پیکر طبقهی کارگر ایران وارد کرده است. در این میان وضع زنان کارگر خانگی که ممر درآمد خود را از دست دادهاند از همه بدتر میباشد. هم تبعیض جنسیتی و هم بیکاری و ورشکستگی، فشار مضاعفی را بر این بخش از نیروی کار ایران وارد کرده است.
با اینهمه کارگران ایران و متحدانش درسال گذشته، مبارزهی خستگیناپذیر و پیگیری را در شرایطی که توازن قوا حاکم به نفعشان نبوده و فعالین کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی زیر سرکوب چند لایه و نظاممندی قرار داشتند، به پیش بردهاند. کارگران و حقوقبگیران در بخشهای مختلف اقتصاد از صنعت بزرگ همچون پتروشیمی، هپکو، آذرآب، نیشکر هفتتپه، شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، فولاد خوزستان و . . . تا معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و زنان به اشکال و طرق مختلف مبارزات خود را به پیش برده و مخالفت خود را با سیاستهای خشن و نئولیبرالی دولت و حاکمیت نشان دادهاند که در این میان می توان بطور ویژه از مبارزات خستگیناپذیرِ کارگران هفتتپه یاد کرد که مسائل مهم و پایهای چون خصوصیسازی، اختلاسهای بزرگِ سهامداران و صاحبان اصلی هفتتپه را در سطح جامعه مطرح کرده و در مقابل، از نقش کارگر در تصمیمگیریها و اداره شورائی سخن گفتهاند. مبارزاتی که از جانب هم طبقهایهای آنان در اقصا نقاط جهان مورد حمایت قرار گرفته است. تا آن جا که بارها شاهد بیانیهها و کمپینهای حمایتی از جانب کارگران، سندیکاها و اتحادیههای بزرگ کارگری در نقاط دور و نزدیک جهان بودهایم.
در برابر این همبستگیهای ملی و بینالمللی، گرایشهای طرفدار سرمایهداری، انواع و اقسام طرحها و آلترناتیوهای خروج از بحران را یکی بعد از دیگری پیشنهاد کرده و میکنند. هر روز ترفندی تازه ارائه میشود. اما کارگران ایران به تجربه دریافتهاند که:
– راه چارهی این مشکلات و رهائی از این وضعیت نمیتواند از جانب کسانی که خود در ایجاد آنها نقش اصلی را تحت این یا آن نام ایفا کرده و میکنند مطرح شود. کارگران دیگر فریب دروغها و از جمله وعده و وعیدهای انتخاباتی را که هر چند سال یکبار تکرار میشود نمیخورند.
– راه چاره، همچنین از دلبستن به قدرتهای بزرگ جهانی (از هر رنگ و قماشی که باشند) و سیاستبازی میان آنها نیز به دست نمیآید. چنین دلبستگیهایی به قدرتهایی در جغرافیای سیاسی – چه جهانی و چه منطقهای – در واقع گروگذاری و بخشیدن پیشاپیشِ دسترنج تودههای زحمتکش و جاده صافکنی برای سلطهگران جهت بهرهبرداری از منابع کشور و همینطور نفوذ تعیین کننده بیگانگان در تصمیمگیریهای کلانِ اقتصادی، سیاسی و سوقالجیشی است.
مسألهی قدرتهای سلطهگر جهانی، هیچگاه، حفاظت از منافع طبقهی کارگر و تودههای زحمتکش در هیچ نقطه از جهان نبوده و نیست. راه چاره در ایران، مانند مبارزهی طبقاتی در دیگر نقاط جهان، تنها از اتحاد و همبستگی طبقاتی میان خود کارگران و پیوند و همکاری مبارزاتی آنها با دیگر زحمتکشان شهر و روستا حاصل میشود. کارگران و حقوق بگیران ایران بایستی با تشکیل و حفظ صفوف مستقل خود، اجازه سوءاستفاده به نیروهای غیرکارگری و طرحهای فریبکارانه و پرطمطراق آنها، در دفاع از سرمایهداری – که هیچ نشانی از عدالت اجتماعی و پذیرش نقش کارگران در مدیریت جامعه ندارند را – ندهند.
واقعیت این است که ما کارگران در شرایط کنونی با مشکل پراکندگی مواجه هستیم و این مسئله خود هشداری است که علیرغم ادامه کاری و ازخودگذشتگی در مبارزه و علیرغم اعلام همبستگی و همدلی آشکار و واقعی میان فعالان جنبشهای اجتماعی، بدون یک همکاری جدی و سازمانیافته و سراسری در میان تمامی کارگران و زحمتکشان، قادر به مقابله با سیاستهای ضدکارگری و تغییر شرایط موجود نخواهیم بود.
بارها تجربه کردهایم که چگونه در نبود سازمانها و نمایندگان مستقل کارگری باز هم مسئله تعیین حقوق حداقل به مضحکهای تکراری و ملالآور تبدل شده است. در شرایطی که خط فقر برای یک خانوار ایرانی ساکن شهرهای بزرگ، باید حداقل ۱۲ میلیون تومان باشد و حتی تشکیلات وابسته و حکومتی چون خانه کارگر از ۸ تا ۹ میلیون سخن میگوید، از پذیرش هزینهی سبد خانوار برآورد شدهی هشت میلیون و دویست هزار تومانی سر باز زد و حتی به نالهها و ضجّههای نمایندگان تشکلهای مورد قبول و وابسته هم توجهی نکرد.
اکنون فقدان تشکیلات درون واحدهای کار و تشکیلات منطقهای و سراسری کارگران با شدتی بیشتر از پیش، خود را نمایان ساخته و مبارزهی خستگی ناپذیری را برای ایجاد آنها را میطلبد.
بدون چنین تشکیلات منسجم و سراسری، تاثیرات حضور و مبارزهی کارگران خیلی چشمگیر نبوده و نتایج کار، حداقلی، بیپشتوانه و شکننده خواهد بود.
در شرایط موجود، ایجاد یک شورای همکاری میان بخشهای مختلف کارگران، کارمندان و مزدبگیران، معلمان، بازنشستگان، زنان، دانشجویان و بیکاران، بیش از پیش ضرورت دارد. این امر نه وظیفهای در میان وظائف دیگر، بلکه حلقه اصلی کار سازماندهی در جامعه و در بین کارگران و زحمتکشان است. بدون هماهنگی و رفتن به سوی ایجادِ نهادهای همکاری و سراسری برای هدایت مشترک جنبشهای مطالباتی، قدرت این حرکات شجاعانه و پیگیر اعتراضی – مطالباتی به هدر میرود و راه برای سرکوب آنها هموارتر میشود. تلاش برای همگرائی میان مبارزات پراکنده و گسترش همبستگی این مبارزات در سال پیشرو، ضرورتی فوری و حیاتی خواهد بود.
اعتصاب، ایجاد تشکلهای آزاد و مستقل کارگری، حق مسلم کارگران ایران است!
رهائی کارگران تنها به دست خود کارگران ممکن خواهد شد!
۶ اردیبهشت ۱۴۰۰
۱– سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲– سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفتتپه
۳– کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر
۴– کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۵– انجمن صنفی معلمان مریوان_کردستان
۶– کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز
۷– انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه
۸– گروه فعالان زنان “بیدارزنی“
۹– اتحاد بازنشستگان
۱۰– شورای بازنشستگان ایران
۱۱– اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
۱۲– گروه اتحاد بازنشستگان
۱۳– کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
۱۴–کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری
۱۵– کانون گفتگوی بازنشستگان تامین اجتماعی
*اعتصاب وتجمعات رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان دهمین روز را پشت سرگذاشت
روز دوشنبه 6 اردیبهشت، رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه به اعتصابشان که از روز پنج شنبه 26 فروردین دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان شروع کرده اند ادامه دادند.
درهمین رابطه:ششمین روز اعتصاب وتجمعات رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان
اعتصاب وتجمعات بیش از 290 راننده خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولان از روز پنج شنبه 26 فروردین آغازشده است کماکان ادامه دارد.
بنابه گزارش رسانه ای شده بتاریخ 31 فروردین،آذر ماه سال گذشته بود که رانندگان اتوبوس بخش خصوصی در پی پرداخت نشدن مطالباتشان، دست به اعتصاب زدند، رییس شورای اسلامی شهر ارومیه با حضور در جمع رانندگان و بهرهبرداران بخش خصوصی، قول مساعد داد تا این مطالبات به صورت تقسیطی و ماهانه به حساب بهرهبرداران بخش خصوصی واریز شود.
پس از این دیدار، بخشی از مطالبات در دو مرحله به حساب بهرهبرداران واریز شد ولی این امر تداوم نداشت و با گذشت چند ماه، بار دیگر بهرهبرداران بخش خصوصی سازمان اتوبوسرانی در اعتراض به این وضعیت، از پنجشنبه هفته گذشته دست به اعتصاب زدهاند.
*تجمعات اعتراضی کشاورزان کهنوج و رودبار جنوب نسبت به نرخ پایین خرید محصولاتشان مقابل فرمانداری دو شهرستان
روز شنبه 4 اردیبهشت ماه، کشاورزان کهنوج و رودبار جنوب برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به نرخ پایین خرید محصولاتشان دست به تجمع مقابل فرمانداری این دو شهرستان دراستان کرمان زدند وخواستار خرید تضمینی محصولاتشان از طرف دولت شدند.
*تجمع اعتراضی دانشجویان دکتری دانشگاه آزاد نسبت به پیش دفاع رساله دکتری و تعهد چاپ مقالات برای چندمین بار
روز یکشنبه 5 اردیبهشت برای چندمین بار، دانشجویان دکتری دانشگاه آزاد برای اعتراض به پیش دفاع رساله دکتری و تعهد چاپ مقالات دست به تجمع مقابل ساختمان این واحد آموزش عالی درتهران زدند.
این تجمع پس از برگزاری جلسه نمایندگان تجمع کنندگان با رئیس دانشگاه آزاد و وعده پیگیری خاتمه پیدا کرد.
برپایه گزارش رسانه ای شده بتاریخ اردیبهشت،براساس یک بخشنامه، تمامی دانشجویان دکتری که قبلاً پیش دفاع خود را انجام داده ولی تا تاریخ 15 آبان ماه 99 موفق به انجام دفاع نهایی نشده اند، پیش دفاع انجام شده آنها «کان لم یکن» میشود و لازم است مجدداً پیش دفاع انجام شود.
اعتراض دانشجویان به همین بند از بخشنامه است آنها می گویند چرا وقتی پیش دفاع را انجام داده اند و یا حتی مقاله آنها پذیرفته شده است، دانشگاه می گوید آن را قبول ندارد و باید دوباره پیش دفاع را انجام دهند.
آنها این موضوع را مطرح کردند که در شرایط تحریم و پاندمی کرونا، تعداد مجلات بسیار محدود معتبر داخلی در برخی رشته های تحصیلی موجب توقف مراحل پیش دفاع و دفاع و تحمیل چند ترم اضافی و شهریه سنگینشده است.
تعهد چاپ مقالات نیز مانع زمانبر دیگری بود که در این جلسه به آن اشاره شد. برخی دیگر از دانشجویان پیشنهاد غیر حضوری بودن یا تعویق تاریخ آزمون حضوری جامع بعد از فروکش کردن پاندمی کرونا در شرایط پر تلفات پاندمی کرونا را مطرح کردند.
برخی دیگر از دانشجویان به باطل شدن بی دلیل پیش دفاع های خود در دانشکده ها اعتراض داشته و پیشنهاد دادند همانند دیگر دانشجویان که تا تاریخ 15 دی 99 طبق بخشنامه های سال ورود خود پذیرش مقاله داشتند همچنان بتوانند از رساله دفاع کنند.
*جان باختن کارگرمجتمع آموزش فنون نفت اهوازحین کار براثر ایست قلبی
صبح روز دوشنبه 6 اردیبهشت،یک کارگرپیمانی مجتمع آموزش فنون نفت اهوازبنام میثم بی نیازجانش را حین کار براثر ایست قلبی ازدست داد.