ادامه حیات نکبت بار سرمایه داری ، با خود نه تنها افزایش نابرابریهای طبقاتی و اجتماعی ، تراکم ثروت در یک قطب و فقروتنگدستی در قطب دیگر ، ایجاد نابرابری هم در درون خود جوامع و هم میان مناطق مختلف جهان را با خود داشته ، بلکه ، برای ارضای اشتهای سیری ناپذیر خود به کسب هرجه فزاینده تر سود و انباشت سرمایه ، طبیعت را نیز دچار فرسودگی و بحران تجدید قوا کرده است . استفاده بی رویه و غیرعقلانی ازمنابع زمین، بحدی رسیده که دیگر زمین توان تجدید حیات این منابع را هر روز بیشتر از دست میدهد. آلودگی آب ، خاک و هوا در همه جای کره زمین ، حتی در جنگلهای آمازون و قطب شمال و جنوب به معضلی رزومره تبدیل شده است . دانشمندان مدتهاست که زنگ خطر را به طور جدی به صدا درآورده اند . گرمایش هوا می رود که کل حیات و بشریت را با خطر نابودی روبرو کند. امروزه دیگر حیاتی است که یک برنامه تغییر سوسیالیستی جامعه امر حفظ طبیعت ، توانائی های آن، لزوم حفاظت و بهبود شرایط محیط نیست و تحویل طبیعت در شرایطی بهتر به نسلهای آینده را بمثابه بخش تفکیک ناپذیری از برنامه عمل انقلابی خود جای دهد.
ـ تمام پژوهشها نشان میدهد که دولت های امپریالیستی و شرکتهای فراملیتی بزرگ صنعتی در آلودگی هوا ، خاک و آب و افزایش گرمای زمین، ، بیش ترین نقش را دارند و با وجود همه قرار و مدارهاو توافقات تا کنونی برای کاهش سوخت های گرمازا و کاهش میزان الودگی زمین و هوا، زیر فشار سلاطین مالی و صنعتی ، هیچ گام عملی موثر و هم آهنگی برنداشته و بر نخواهند داشت . هر روز بیشتر روشن میشود که نظام سرمایه داری مانع اصلی حل مشکل محیط زیست هست.
-. در نتیجه در دوران حاضر ، بیش از هر زمان دیگر، مبارزه برای نجات محیط زیست، یکی از جنبه های مبارزه و تکالیف انترناسیونالیستی کمونیستها در تلاش برای سازماندهی مبارزه ی مشترک کارگران، حقوق بگیران و دیگر زحمت کشان کشورهای مختلف علیه نظام سرمایه داری و قدرت های امپریالیستی، به عنوان عامل اصلی ویرانی زمین، اب و هوا، و ضرورت مبارزه ی همبسته در جهت فرارفتن از نظام تولیدی سرمایه داری می باشد.
ـ امروزه توجه به حفظ محیط زیست در ابعاد جهانی، برای جلوگیری از گرمایش کره زمین، کاهش میزان گازهای گل خانه ای، جلوگیری از نابودی جنگل ها، پایان دادن به آلودگی خاک وآب و دریاها ، در همه کشورها به یک مسئله همگانی و ملموس تبدیل شده، به گونه ای که حتی نوجوانان و دانش آموزان مدارس نیز با مشاهده ناتوانی دولتهای خودی به میدان آمده اند.
ـ توجه به محیط زیست در کشور ما ورای توجه به مسائل مشترک جهانی، و به بیان دقیق تر، ورای ضرورت مشارکت در جنبش جهانی محیط زیست، در پیوند با کشورهای منطقه ی خاورمیانه، و حل مسائل عدیده ی زیست بومی و زندگی، نیازمند اتخاذ یک برنامه راهبردی بلند مدت است که می بایستی یکی از ارکان مطالبات پایه ای ما باشد. بدیهی است که حل مساله زیست بومی ما مقدم بر هر چیز درگرو سرنگونی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی است که با سیاستهای نادرست در زمینه مدیریت آب ، کشاورزی و صنایع آلاینده ، خود عامل و باعث اصلی بیش ترین خسارات و ویرانی های تاکنونی ، حتی بیش از عوامل طبیعی چون کاهش بارندگی و خشکسالی بوده است.
ـ به سبب هشت سال جنگ برون مرزی با عراق، و ده سال سرکوب خونین کردستان، و کوچ ساکنان روستاها و شهرهای ویران شده ی پنج استان مرزی در غرب و جنوب غربی،کوچ ساکنان چهل هزار از شصت هزار روستای کشور و سیاست های از بنیاد نادرست رژیم، برای افزایش خارج از کنترل تولید مثل، که طی چهل سال، پنجاه میلیون نفر به جمعیت سی و پنچ میلیونی آستانه ی انقلاب افزوده شده، رشد بی رویه شهرها، بحران مسکن، بحران بیکاری و اشتغال، کاهش زمین های کشاورزی، نابودی جنگل ها، کاهش میزان آب کشاورزی، خشک شدن دریاچه ها، آلودگی هوا و آب های جاری، کاهش آب های سطح ارضی، توفان شن و ریزگردها از پی آمدهای وخیم آن است.
از این رو، ورای هم گامی با همه ی کشورهای جهان در امر کاهش گرمای زمین و تولید برق از منابع کم خطر و بی خطرقابل تجدید نظیر انرژی خورشیدی، دمای زمین، انرژی باد و نصب دکل های بادگیر برای تولید برق، و خودداری از ایجاد نیروگاه های برق اتمی، تدوین برنامه ریزی دموکراتیک توده ای برای توسعه ی زیرساخت های اقتصادی و صنعتی با درنظر گرفتن و پرهیز اکید از ضایعاتی که میتواند به محیط زیست وارد شود بمثابه یک اصل تخطی ناپذیر، یک وظیفه مبرم و پراهمیت است.
از جمله میتوان اقدامات زیر را پیشنهاد کرد:
ـ طرح های توسعه و نوسازی کشور، با نوسازی و ایمن سازی بنادر، فرودگاه ها، گسترش خطوط راه آهن در سراسر کشور با دو ریل برقی، بازسازی و توسعه ی راه ها و شاهراه ها.
ـ گسترش هر چه بیشتر شبکه ترابری عمومی برای کاهش حداکثری وسیله نقلیه شخصی در شهرهای بزرگ ، الکتریکی ساختن وسایل ترابری شهری، گسترش راه آهن زیر زمینی، برای پایان دادن به مشکل ترافیک شهرها، و در پرتو آن، کاهش میزان آلودگی شهرها.
ـ از رده خارج ساختن خودروهای قدیمی و جای گزینی آن ها با کمک دولت، با خودروهای برقی و کم زیان، برای بهبود نسبی هوای سراسر کشور، به ویژه شهرهای بزرگ.
ـ کاربست اقدامات ضروری و فنی، برای مهار ساختن شن های روان، در پیوند با همسایگان و اقدام مشترک منطقه ای. بازسازی و توسعه ی جنگل ها، با پرهیز از بهره برداری بی رویه از آن ها، گسترش درخت کاری و قُرق کردن مراتع کم علف، به ویژه در نواحی کم باران، کویری و دشت خوزستان برای مهار ریزگردها.
ـ شناسائی مناطق زلزله خیز کشور، از شهر تا روستا، به ویژه شهرهای بزرگ و پرجمعیت، و نوسازی مرحله ای مناطق آسیب پذیر، بر اساس اصول معماری و شهرسازی مدرن، برای مقاومت بیش تر در برابر زلزله های احتمالی و پیش گیری از ویرانی ها و مرگ و میرهای نابه هنگام.
ـ شناسائی مناطق سیل خیز کشور و بهبود مسیل ها، ساختمان سازی با در نظر گرفتن خطر سیل به عنوان یک اصل پایه ای، برای کاهش زیان های انسانی و مالی ، به هنگام سیل.
ـ تدوین و اجرای برنامه ی استراتژیکی نوسازی روستاهای کشور و تلاش برای پایان دادن به شرایط دشوار زندگی دهقانی و عشایری با توجه به ایجاد تعاونی های داوطلبانه کشاورزی بعنوان چراغ راهنما،برای مهار جمعیت روستائی و جلوگیری ازکاهش جمعیت و ویرانی روستاها، با اجرای طرح های توسعه ی کشاورزی و دام پروری، با سازماندهی و تشویق تعاونی های منطقه ای.
ـ کمک به اسکان عشایر و ماندگاری روستائیان، با ایجاد امکانات رفاهی،آموزشی، بهداشتی، درمانی، ورزشی و سرگرمی های سالم در روستاها، با ادغام روستاهای نزدیک و یا ایجاد شهرک های مناسب برای ادغام روستاهای مجاور و …،
ـ ایران کشور کم آبی هست در نتیجه اتخاذ سیاست اصولی برای تقسیم عادلانه ی آب های جاری و تحت ارضی کشور، بین بخش های صنعت، کشاورزی و مصرف خانگی در شهرها و روستاها، و نیز اتخاذ روش های مناسب برای بهره برداری عادلانه ی ساکنان مجاور و مسیر رودخانه ها، در امر کشاورزی و باغداری یک امر مهم در نقشه راه های انکشاف اقتصادی گذار به سوسیالیسم می باشد.
– بازسازی دریاچه ها، پایان دادن به آلودگی ناشی از صنعت ، کشاورزی صنعتی و فضولات شهری آب ها، ایجاد سیستم مدرن فاضلاب و تصفیه آنها ، کنترل میزان آب های تحت ارضی، برای جلوگیری از ایجاد فروچاله ها، و بهره برداری مناسب از آن ها برای بازسازی کشاورزی و توسعه ی جنگل داری.