سازمان گزارشگران بدون مرز، در گزارشی ویژه درباره ایران با استناد به یک سند رسمی درز کرده از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که «در فاصله سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸، دستکم ۸۶۰ روزنامهنگار و شهروندخبرنگار در ایران بازداشت، زندانی و شماری از آنها اعدام شدهاند. این سند مخفیانه به دست سازمان گزارشگران بدون مرز رسیده است.
روز چهارشنبه، ۱۷ بهمن، این سازمان طی یک نشست خبری از محتوای «پروندهای رایانهای» پرده برداشت که در آن اطلاعات مرتبط با «بازداشتها، زندانی کردنها و اعدامها در تهران» ثبت شده است.
به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز، «در این پرونده، یک میلیون و ۷۰۰ هزار نام ثبت شده است که همه اقشار و افراد اجتماعی را از زن، مرد و کودک ، اعضای اقلیتهای دینی و قومی، زندانیان عادی و زندانیان سیاسی از این میان مخالفان سیاسی نظام و روزنامهنگاران و شهروند-خبرنگاران در بر میگیرد.»
براساس اعلام این سازمان، واکاوی این پرونده برای نخستین بار نشان میدهد دستگاه قضایی جمهوری اسلامی تلاش کرده است «حقیقت را درباره وضعیت و اتهامهای روزنامهنگاران و زندانیان سیاسی دستکاری یا بزک کند.»
در بخش دیگری از این گزارش آمده است «در این پرونده، هیچ گاه اشارهای به روزنامهنگار بودن «متهمها» نشده است» و از همین روی است که «رژیم ایران در محافل داخلی و جهانی بارها تکرار میکند که هیچ روزنامهنگاری و به شکل کلی هیچ زندانی عقیدتی و یا سیاسی در زندانهایش وجود ندارد.»
سازمان گزارشگران بدون مرز، هدف از این از اسناد به دست آمده از زندانها و دستگاه قضایی ایران را «واداشتن منتقدان به سکوت» و «فریب نهادهای جهانی مدافع حقوق بشر» دانسته است. در همین راستا نیر روزنامهنگاران با اتهامهای ساختگی مانند «اقدام علیه امنیت داخلی»، «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی»، «همکاری با عوامل بیگانه» و «جاسوسی» بازداشت و زندانی شدهاند.
علاوه بر این اتهامها، دادههای این گزارش نشان میدهد که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، از اتهامهای دیگری نیز نظیر «توهین به مقدسات اسلامی» و «توهین و اهانت به مقام رهبر جمهوری اسلامی و یا بنیانگذار نظام» برای بازداشت روزنامهنگاران و شهروندـخبرنگارها استفاده کرده است.
از دیگر موارد مطرح شده در این گزارش، آمار قربانیان بهایی است. بر اساس دادههایی که برای نخستین بار منتشر میشوند روشن میشود که پنج هزار و ۷۶۰ شهروند ایرانی در استان تهران، تنها به اتهام بهایی بودن ظرف سالهای ۵۸ تا ۸۸ تحت تعقیب بودهاند؛ بازداشت یا در مواردی اعدام شدهاند.
به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز، اصالت اسناد به دست آمده را کمیتهای متشکل از جمعی از چهرههای حقوق بشری و زندانیان سابق تایید کردهاند. در این کمیته رضا معینی، منیره برادران، شیرین عبادی، ایرج مصداقی و تقی رحمانی حضور داشتهاند. همگی این افراد از زندانیان سابق سیاسی-عقیدتی در ایران و از چهرههای جنبش «دادخواهی» محسوب میشوند.
سازمان «گزارشگران بدون مرز» در پاریس مستقر است. این سازمان از سال ۱۹۹۵ به طور مرتب گزارشهایی در زمینه آزادی و سرکوب رسانهها و روزنامهنگاران در نقاط مختلف جهان منتشر میکند.