هوشنگ چالنگی، اززمرهٔ شاعران «شعر دیگر» و «شعر موج نو» در دوم آبان ۱۴۰۰ چشم از جهان فروبست. این شاعر نوپرداز،اگرچه تا سال ۱۳۸۰ دفتری منتشر نکرد، اما از شاعران جریانسازو تأثیرگذار شعر بود و بسیاری او را از برجستگانِ شعر ناب به شمار میآورند.
از ایشان، در دههٔ هشتاد سه دفتر شعر؛ «آنجا که می ایستی»، «نزدیک با ستارهٔ مهجور»، «زنگوله ٔتنیل» و «آبی ملحوظ» منتشر شد و در سال نخست دههٔ نود «گزیدهٔ اشعار» اونیز، به چاپ رسید.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید) و انجمن قلم ایران(در تبعید)،درگذشت هوشن گچالنگی را به خانواده و دوستداران وی و نیز، به خانوادهٔ فرهنگی کشورتسلیت گفته و یاد او را گرامی میدارند.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
انجمن قلم ایران(در تبعید)