تعهد بی قید و شرط کانون نویسندگان ایران به «آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا»، همواره صدای کانون را به صدای سرکوب‌شدگان و ستم‌رسیدگان و مردم معترض گره زده است؛ صدای مردم به‌جان‌آمده‌ای که پاسخ هر اعتراضی را با گلوله و شکنجه و زندان گرفته‌اند. همین تعهد است که کانون را علی‌رغم قتل‌ها و بگیر و ببندها و بازداشت‌ها همواره در راه دفاع از آزادی بیان استوار نگه داشته است. اکنون نیز که چهار عضو کانون نویسندگان ایران در زندان‌اند و از آزادی مشروط سه عضو دیگر زمان زیادی نگذشته است، راه همچنان همان راه است.
به وام از آخرین حرف‌های آرش گنجی پیش از اجرای حکم زندانش می‌گوییم با «حمایت بی‌دریغ» و «همبستگی بین‌المللی نویسندگان» هیچ صدای معترضی هرگز «تنها» نمی‌ماند. از تمام نویسندگان مستقل و نهادهای بین‌المللی همسو می‌خواهیم صدای خود را در اعتراض به اجرای حکم زندان آرش گنجی و سرکوب سیستماتیک آزادی بیان بلندتر کنند، چرا که در هیچ کجای جهان «آزادی اندیشه و بیان و نشر» نباید لگدکوبِ حکومت‌ها و عاملانِ آنها شود.
آرش گنجی از بیماری قلبی رنج می‌برد و هرگونه فشار و اضطراب، بینایی‌اش را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد. مسئولیت هر گزندی که به سلامت و جان او برسد بی‌تردید متوجه حکومت جمهوری اسلامی و قوه‌ی قضائیه‌ی آن است.
کانون نویسندگان ایران اجرای حکم زندان آرش گنجی را محکوم می‌کند و خواهان آزادی بی قید و شرط او، دیگر اعضای در بندِ کانون و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی است.
کانون نویسندگان ایران
۱۱ آبان ۱۴۰۰