🖌پاسخ روشن است: چون حکومت به وظایف خود عمل نکرده است و فکر میکند سرکوب میتواند این کمکاری و کاستیهای حکومتی را برای تامین رفاه مردم از نظرها پنهان کند
دولتها صرفاً به دلیل این که نام دولت را برخود مینهند و یک جایگاه حقوقی را اشغال میکنند موظفند که برای مردم حقوق اجتماعی-اقتصادی را به رسمیت بشناسند و آن را تامین کنند و این امر صراحتاً شامل وظیفهی حمایت از مردم در برابر فقر و طرد اجتماعی است. انجام این کار و به رسمیت شناختن این حق مستلزم آن است که مقامات دولتی یک سیاست هماهنگ برای مبارزه با فقر را ایجاد کنند و اقداماتی را برای تضمین دسترسی به حقوق اجتماعی (مانند مسکن، اشتغال، آموزش، فرهنگ و کمکهای اجتماعی و پزشکی) برای افرادی که از آن محروم هستند یا خود را در معرض خطر میبینند، اتخاذ کنند. به عبارت دیگر، دولت موظف است مردم را در برابر فقر محافظت کند؛ به این دلیل روشن و واضح که رهایی مردم از فقر، پایدارترین راه برای حمایت از حقوق بشر است.
احترام، حمایت و احقاق حقوق افراد فقیر وظیفهی حکومت است و دولتها موظفند اطمینان حاصل کنند که افراد فرودست از حقوق بشر برخوردارند یا خیر. به عنوان مثال، دولتها باید به تأثیر منفی سیاستهای خود بر حقوق افراد فقیر توجه ویژهای داشته باشند.
در این جا اما تهدید از خود قدرت سرچشمه میگیرد. سیاستهای اقتصادی دولتها یکی از پس دیگری به زندگی ابتدایی و اولیهی مردم ضربه زد، زندگی جمعیت زیادی را به زیر خط فقر کشاند و از همین رهگذر دولتها وابستگی مردم را به خود افزایش دادند و هرگونه استقلال و توانایی برای رها شدن از مسائل معیشتی را از انسانهای زیادی سلب کردند. چنین اقداماتی به منزلهی نقض حیثیت انسانی است بدین ترتیب فقرا و تهیدستان به دلیل وضعیت اجتماعی-اقتصادی خود در معرض خطراتی قرار گرفتند که به صراحت نقض حقوق بشر است: این انسانها علاوه بر این که قربانی استثمار اقتصادی هستند از دسترسی به عدالت نیز محروم ماندهاند. حقوق انسانی ایجاب میکند که فقرا در برابر تبعیض قضایی به دلایل نداری و فقر و جایگاه نابرابر و نامناسب اجتماعی محافظت شوند اما نه تنها چنین امری تحقق نیافت بلکه چند دهه فقیرسازی کار را به جایی رساند که هرگونه حقخواهی و عدالتطلبی با هیولای مرگ مواجه شود. نمونهی این رفتارها را امروز میتوان به عینه مشاهده کرد: قتل و طرد فیزیکی در انتظار کسانی است که پیشاپیش با سیاستهای اقتصادی و اجتماعی حکومت از زندگی انسانی محروم شدهاند و امروز اعتراض به این تبعیض آشکار نیز خطر قتل حکومتی را برای آنان در پی دارد.
این یک سرکوب و نابودی برنامهریزی شده و هدفمند است زیرا این قتلها دارای یک پیام روشن است: هیچگونه آزادی برای اعتراض به فقر و گرسنگی و زندگی بهتر ندارید پاسخ هر درخواستی مرگ است هر چند ناعادلانه و ستمکارانه.
اما حکومت باید به یاد داشته باشد این سرکوبها و بیحقوقیها نه تازگی دارد و نه بیسابقه است. در حافظهی تاریخی مردم ثبت است که فرودستان مشهدی را پس از اعتراض چگونه با اتهامات ساختگی به چوبهی دار سپردند، اعتراض فقرای حاشیهی شهری را از دههی هفتاد تاکنون چگونه به خاک و خون کشاندند. اما این خیزش را سر باز ایستادن نیست، این خونهای بر زمین ریخته دیر یا زود گریبان آمران آن را خواهد گرفت. انسانها به صرف انسان بودن حق خود را برای زندگی بهتر و انسانیتر مطالبه میکنند و از آن کوتاه نخواهند آمد.
#محسن_شکاری_و_مجیدرضا_رهنورد_به_دست_حکومت_به_قتل_رسیدند
#زن_زندگی_آزادی
اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn