بیش از پنج ماه از جنبش انقلابی مردمان ایران میگذرد، انقلابی که در ادامه مبارزات توده های مردم در دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ ، هزاران اعتصاب و اعتراضات کارگری، بازنشستگان، معلمان، زنان، محیط زیست، علیه اعدام و…می باشد. شعله های خشم و عصیان مردمی که فاقد هر گونه حقی از آزادی، برابری، عدالت اجتماعی در رژیم سرمایه داری اسلامی بوده اند بحرکت در آمده و خواهان بدست گرفتن سرنوشت خود بدست خودشان می باشند. بیرون آمدن منشور حداقلی با همکاری و تلاش بیست تشکل مستقل صنفی و مدنی، حرکتی در همین راستا و بر آمده از دل مبارزات آنها، گامی مثبت و به پیش در جهت هم گرایی، همبستگی و همکاری جنبشهای اجتماعی ای می باشد که با وجود سرکوب فاشیستی جمهوری اسلامی و با وجود دادن هزینه های فراوان ، همچنان در اشکال گوناگون در صحنه و در متن انقلاب هستند.
انتشار این منشور بویژه در شرایطی که نیروهای ارتجاعی در داخل و ضد انقلاب مغلوب در خارج در پی مصادره و سوار شدن بر جنبش انقلابی زن، زندگی آزادی می باشند، اقدامی به جا و به موقع و یک حرکت نیرومند از پایین می باشد که رو به مردم و علیه هر گونه مصادره انقلاب به نفع بورژوازی و منافع دولتهای سرمایه داری است. واضح است که همانطور که در متن منشور آمده، مطالبات مطروحه در آن، محورهای کلی می باشند که در تداوم مبارزه و با انتقاد مسئولانه با پیشنهادها و راهبردهای سازنده از سوی جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی و نیز با گسترش پایگاه اجتماعی و مشارکت دیگر نهاد های کارگری، دانشجویی و مدنی حاضر در متن مبارزه تکمیل تر و فرا گیرتر خواهد شد.
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
18 فوریه 2023