با درودهای گرم به رفقای برگزارکننده همایش کلن در حمایت از «منشور حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی»و به همۀ شرکت کنندگان مستقیم و غیر مستقیم در این همایش.
رفقا! همایش برای بزرگداشت «منشور حداقلی ۲٠ تشکل صنفی و مدنی» اقدامی درست و بجاست زیرا:
۱- این منشور حاوی یک رشته خواست های ایجابی و سلبی مهم و حیاتی است که حدود ٤٤ سال در مبارزات اعتراضی و انقلابی توده ها در نقاط مختلف ایران، به اَشکال گوناگون مطرح بوده اند. مبارزاتی که طی سال های اخیر و بویژه در خیزش بزرگی که از شهریور سال پیش در سراسر کشور برپا شد، وسعت، عمق و صراحت بیش تری پیدا کرده اند. ارائۀ یک رشته خواست های انقلابی و مترقی– بویژه در زمینۀ سیاسی- هرچند سال هاست که از سوی سازمان ها و احزاب انقلابی ایران اعلام شده اند، اما انتشار آنها بویژه در شرایطی که بخش های وسیعی از توده ها به مبارزۀ سیاسی انقلابی علیه نظام حاکم روی آورده اند، بسیار مهم است. این منشور در صورت پیگیری عملی و تعمیق محتوایش می تواند به تلاشی هدفمند در جهت گسترش چنین خواست هائی در میان توده های وسیع کارگران و زحمتکشان و ارتقای مبارزات آنها یاری رساند.
۲- نقطۀ قوت مهم دیگر این منشور، ارائۀ خواست های پیشرو به توده های مردم، نه تنها در مقابل سیاست ارتجاعی و ویرانگر حاکم، بلکه همچنین در مقابل خواست های ارتجاعی، محافظه کارانه و در بهترین حالت مطالبات اصلاح طلبانۀ بورژوا لیبرالی و نئولیبرالی ای است که از سوی احزاب و جریان های مختلف اپوزیسیون بورژوائی با استفاده از قدرت مالی و تبلیغاتی سرمایه داران بومی و بین المللی و حمایت روشنفکران و سخنگویان اجیر شده ی آن ها در رسانه های جمعی سرمایۀ بین المللی، با بوق و کرنا تبلیغ می شود. منشورهای بورژوائی اپوزیسیون- چه آنهائی که پیش از ارائۀ منشور حداقلی ۲٠ تشکل منتشر شده بودند و چه منشورهای بورژوائی ای که پس از ارائۀ منشور مطالبات حداقلی و بعضا برای تحت الشعاع قرار دادن آن مطرح شده اند، همگی نه تنها حامی مناسبات سرمایه داری حاکم بر ایران اند، بلکه با صراحت خواستار حفظ دستگاه های سرکوب نظامی، پلیسی، امنیتی و دستگاه اداری و قضائی فاسد و منحط کنونی سرمایه داری درایران، با تمام ویژگی های واپسگرایانه ی آن هستند. تلاش آن ها این است که نهادهای اقتصادی، سیاسی، اداری و قضائی حاکم، از دست روحانیت حاکم و طرفداران افراطی حکومت دینی بیرون آید و در اختیار بورژوازی اپوزیسیون قرار گیرد. یعنی آن ها خواستار تصاحب منابع ثروت و امکانات برای استثمار بیش تر و در اختیار گرفتن منابع قدرت و در درجۀ اول ماشین سرکوب و کشتار متعلق به نظام حاکم هستند. البته هریک از این جریانات می خواهد تمام یا سهم اصلی این قدرت را در انحصار خود داشته باشد. هدف آن ها به هیچ وجه بهبود وضع کارگران و زحمتکشان و شرکت توده های مردم، در ادارۀ امور کشور نیست، تا چه رسد به این که خواستار انتقال کامل قدرت به اکثریت مردم، یعنی به کارگران و زحمتکشان باشند. ترس و نفرت آن ها از نیروهای انقلابی بیش از مخالفتشان با رژیم حاکم است و از هم اکنون خواستارکنار زدن و ازهم پاشاندن نیروهای انقلابی، به اشکال مختلف هستند.
۳- ما بر این باوریم که پشتیبانی از منشوز مطالبات حداقلی به دلایلی که در بالا گفته شد و نیز به خاطر بازتاب وسیع آن در جنبش، امری لازم است، اما کافی نیست. پشتیبانی از این منشور یا هر منشور دیگر نمی تواند به صورت غیر منتقدانه صورت گیرد. ما برآنیم که باید همکاری گسترده و مشترکی از سوی تشکل های پیشرو سیاسی، سازمان های توده ای کارگران و زحمتکشان، با تشکل های ارائه دهندۀ منشور، برای رفع کاستی ها و اصلاح و تکمیل آن، جهت هرچه کارآمد تر کردن منشور صورت گیرد: به عنوان مثال، اصلاحاتی در زمینۀ بیان روشن شرایط تحققِ خواست های منشور، غنی تر کردن خواست های اقتصادی و اجتماعی آن، اتخاذ سمت گیری روشن و صریح در جهت منافع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی طبقۀ کارگر و دیگر زحمتکشان و همچنین تأکید بر ضرورت از میان برداشتن ستم و تبعیض ملی و غیره، از جمله مواردی هستند که می توانند به کارآئی بیشتر منشور یاری رسانند. بی گمان احزاب و سازمان های دیگرنیز ممکن است پیشنهادهای مثبت و مفید دیگری در این زمینه ها داشته باشند.
٤- ما فکر می کنیم که در صورت رفع نارسایی ها و انجام چنین اصلاحاتی، زمینۀ پذیرش منشور به عنوان رهنمودی برای عمل و اتحاد عمل بیش تر، اصولی تر و عمیق تر می تواند افزایش یابد. طوری که نه تنها منعکس کنندۀ خواست های مبرم و حداقلی جنبش کارگران، معلمان، زنان، بازنشستگان، جوانان، مخالفان سرکوب و تبعیض علیه گرایش های جنسی و سایر جنبش های اجتماعی باشد، بلکه به پیشبرد و سازماندهی این مبارزات در نقاط مختلف ایران، در جهت اهداف عالی و درازمدت کارگران و زحمتکشان یاری رساند.
این کار باعث جلب نیروهای تازه به این منشور و به جنبش سازمان یافته، حول خواست های آن منجر خواهد شد.
با قدردانی مجدد از ابتکار و تلاش تشکل هایی که در تدوین متن اولیه این منشور شرکت داشته اند و سپاس فراوان از برگزار کنندگان همایش کلن، و با تشکر از توجه همۀ شنوندگان گرامی.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
گروه اتحاد بازنشستگان
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
بازنشستگان تامین اجتماعی خوزستان
۲ اردیبهشت ۱۴۰۲