سلطنت که در راس هرم اجتماعی قرار دارد، مظهر یک جامعه تقسیم شده به طبقات است
در یک رویداد سلطنتی، مانند تاجگذاری شاه چارلز سوم، چیزهای زیادی به چشم می خورد که مثل یک مراسم مذهبی دوباره بر مفهوم باستانی سلطنت به عنوان یک نهاد مقدس تأکید می کند. رژه نظامی، بیانگر قدرت دولت ملی ، نمایش خودنمایی از ثروت ، جشن مردمی، و یک نمایش رسانه ای.
برخلاف جمهوری های دموکراتیک، که اصولاً دولت را بدنه ای از شهروندان با حقوق برابر می دانند (هرچقدر این موضوع با واقعیت اجتماعی فاصله داشته باشد)، یک سلطنت مشروطه مظهر ایده نابرابری است. سرنوشت یک نفر بر اساس اصل و نسب است که بر بقیه ما سلطنت کند، بدون قدرت سیاسی، اما با اعتبار، نفوذ و ثروت و امتیاز بسیار زیاد.
ثروت خانواده سلطنتی شامل بیش از 200000 هکتار زمین متعلق به املاک تاج به ارزش 15 میلیارد پوند و 175000 هکتار دیگر متعلق به دوک نشین کورنوال و دوک نشین لنکستر است. سود املاک تاج و تخت به دولت می رسد، که بخشی به نام کمک مالی 86 میلیون پوندی در سال 2021/22 را برای پرداخت هزینه های سلطنت پس می دهد. این هزینه ها شامل پروازهای کربن سنگین با جت و هلیکوپتر خصوصی است.
بررسی ها نشان می دهد که اکثریت مردم بریتانیا همچنان از سلطنت حمایت می کنند، اما محبوبیت آن در حال کاهش است و از 75 درصد یک دهه پیش به 58 درصد کاهش یافته است. نگرش ها از یک گرادیان سنی پیروی می کنند. 62 درصد از سالمندان (65 سال یا بیشتر) سلطنت طلب هستند، اما تنها 33 درصد از جوانان (18 تا 24 سال) سلطنت طلب هستند.
یک بررسی نگرش نسبت به تاج گذاری نشان داد که 29 درصد «اصلا اهمیت نمی دهند»، 35 درصد «خیلی اهمیت نمی دهند»، 24 درصد «به مقدار عادلانه مراقبت می کنند» و تنها 9 درصد «بسیار اهمیت می دهند».
بر اساس قانونی که در سال 1558 تصویب شد، پادشاه رئیس عالی کلیسای انگلستان است که توسط اسقف اعظم کانتربری مسح و تاج گذاری می شود. این یک ناهنجاری در بریتانیای مدرن است، جایی که هم سکولاریسم و هم تنوع مذهبی در حال افزایش است، و انگلیکانیسم رو به افول است: 53 درصد بدون دین، و تنها 12 درصد خود را انگلیکن معرفی می کنند.
چرا در بریتانیا سلطنت همچنان از محبوبیت گسترده، هرچند رو به کاهش، برخوردار است؟ طبق وبسایت خود خانواده سلطنتی، «تمرکز برای هویت ملی، وحدت و غرور است. احساس ثبات و تداوم می دهد. موفقیت و برتری را رسماً به رسمیت می شناسد. و از ایده آل خدمات داوطلبانه حمایت می کند.
این به درستی دو کارکرد ایدئولوژیک سلطنت را در سرمایه داری بریتانیا مشخص می کند، یک ستون هویت ملی و یک پوشش آسایش ثبات و تداوم در دنیایی پرمخاطره. بسیاری از مردم حس ارتباط شخصی با خانواده سلطنتی، هر چند خیالی، دارند. همچنین، گزینه های پیشنهادی ممکن است جذاب تر به نظر نرسند. استدلالی که مکرراً برای حفظ سلطنت شنیده می شود این است که “آیا واقعاً کسی مانند بوریس جانسون را به عنوان رئیس جمهور می خواهید؟”
هنگامی که شاهزاده هری و مگان مارکل در سال 2018 ازدواج کردند، به نظر می رسید که خانواده سلطنتی در حال سازگاری با جامعه چند قومیتی هستند. همانطور که مشخص شد، این زوج برای حفظ رابطه خود مجبور شدند از دربار فاصله بگیرند. هر زن جوانی که با خانواده سلطنتی ازدواج کند، با بررسی وسواس گونه ای از زندگی خصوصی خود، گذشته و حال، توسط مطبوعات محبوب روبرو می شود – سرنوشت پرنسس دایانا را به یاد داشته باشید. در مورد مارکل، این با نژاد پرستی همراه بود. هنگامی که زرق و برق “عاشقانه سلطنتی” شروع به محو شدن کرد، مطبوعات جناح راست علیه او مخالفت کردند، یکی از دلایل آن ،حمایت او، هر چند متوسط، از اهداف جنبش های مانند MeToo و Black Lives Matter بود. از زمان جدایی آنها از سلطنت، مارکل به طور خاص هدف برخی آزارهای واقعاً نفرت انگیز، نژادپرستانه و زن ستیزانه قرار گرفته است.
پس از اعتراضات جورج فلوید و زندگی سیاه پوستان، روابط تاریخی بین سلطنت بریتانیا و برده داری و تجارت برده، به عنوان بخشی از حسابرسی گسترده تر با نژادپرستی در جامعه بریتانیا، مورد بررسی مجدد و فشرده تری قرار گرفته است. نشان داده شده است که هر پادشاهی از الیزابت اول (حکومت 1558 – 1603) از برده داری سود برده است، تا اینکه در سال 1833 لغو شد. اما عذرخواهی نکرد. آگاهی روزافزون از جنایات گذشته سلطنت – نه تنها برده داری، بلکه غنایم و خونریزی امپراتوری – ممکن است به نابودی آینده آن کمک کند.
تاج گذاری را به زباله دانی تاریخ بسپارید! سلطنت را ملغی کنید! برای یک جامعه انسانی جدید!