در ساعت 18تا21 روز جمعه 23 یو نی 2023 برای شناساندن هفت کتاب چاپ تازه ی حسن حسام نویسنده و شاعر مردمی و مبارز و هموند کانون نویسندگان ایران در تبعید، با همکاری دونهاد فرهنگی ، کارگاه شعر و قصه فرانکفورت و کانون فرهنگی – هنری اندیشکده فرانکفورت – ما ین، در دانشگاه فرانکفورت ساختمان آستا سالنK4 شبی به یاد ماندنی برگزار شد.
در این شب توران ناظمی، گرداننده ی برنامه در نخستین بخش، ضمن خوش آمد گویی به حاضران، از نمایندگان دونهاد؛ احمد اژدر از سوی کارگاه شعر و قصه فرانکفورت و شجاع الدین اعتمادی از کانون فرهنگی – هنری اندیشکده فرانکفورت ماین، خواستند ، چکیده ای از تاریخچه وهدف های این دو نهاد را با تماشاگران در میان بگذارند. پس از آن ویدئوی رونمائی کتابهای حسن حسام که از سوی کارگاه شعرو قصه ی فرانکفورت ، با تدوین علی رضا صابری و گویندگی فریده تهرانی – در پخش همگانی با صدای علی کامرانی- به نمایش درآمد. سپس داستان “رنگین کمان” که آنرا حسن حسام از زبان مادر کیان پیرفلک نوشته است، با اجرای زیبای پریا خوانده شد. و پس از آن اجرای موزیک زنده با گیتار و آهنگسازی وآواز شهرام مقدم و همراهی گیتار حسام جاهد، با سروده ای از حسن حسام و دو سروده ی دیگر از علی کامرانی و تشویق تماشاگران، به پایان رسید. در درازنای تنفس، بیرون از سالن برنامه، تماشاگران با میز های کتاب، از آثار پوریا صالحی تبار، سیاوش میرزاده، رضا باقری، مهدی استعدادی شاد و مهمتر از همه کتاب های حسن حسام که به همین مناسبت این شب برگزار می شد، از سوی نشر مهری و مدیریت و حضور هادی خوجینیان در سالن تنفس ، آشنا شدند و با خرید کتابها و امضاء نویسندگان زمان تنفس به پایان رسید . در بخش دوم برنامه ویدئوی دکلمه ی شعری از حسن حسام با نام “در میانه ی رویا”و گویندگی خانم کانی کرم پور و تدوین زاناسعید زاده به نمایش در آمد و پس از آن به دعوت توران ناظمی، حسن حسام پشت میکروفن قرار گرفت و به یاد قتل سعید سلطانپور و یاد ی از بیست و دوتن دیگر از سِریِ نخستین اعدام های گروهی دهه ی شصت، به جای یک دقیقه سکوت، تماشاگران را به کف زدن دعوت کرد و پس از آن شعر “ضحاک” را که به سپیده ی قلیان تقدیم کرده بود، خواند و سپس نوبت به سیاوش میرزاده که به خاطر این شب از برلین به ما پیوسته بود، رسید و او شعری برای مادرش و تمام مادرها از قلعه ی فلک الافلاک خواند و پس از آن قصه ی کوتاهی از پوریا صالحی تبار ، هموند جوان کارگاه را شنیدیم و نوبت به هموندان شاعر کارگاه رسید که علی کامرانی یک شعر برای ترانه خواند به نام “تلاش می کنم تنها نباشم”،سپس شجاع الدین اعتمادی و رضا باقری شعرهائی در خور آن شب خواندند و نوبت به نمایش بخشی از فیلم زندگی حسن حسام از مجموعه ی “ریشه ها” ساخته ی احمد نیک آذر رسید و درپایان ضمن یادی از گرامیان به خاک پیوسته ی این روزها- فخری خروش(بازیگر)، باقر پرهام(نویسنده،مترجم،پژوهشگر)، فیروز نادری(فیزیکدان) و ناصر پاکدامن(نویسنده،پژوهشگر)- به هرکدام از همراهان روی صحنه، برای سپاسگزاری و یادگارِ این شب، هدیه ای کوچک که “لیوان قهوه نوشی” ، با نشانه ی کارگاه و اندیشکده وتاریخ شب برگزاری بود،از سوی دونهاد- توسط شقایق کریمی به نمایندگی از اندیشکده و توران ناظمی از سوی کارگاه- تقدیم ودرپایان عکسی به یادگار گرفته شد و حسن دسته گلی که از سوی یکی از رفقا، به او هدیه شده بود را با شعار زن،زندگی، آزادی؛ درمیان بانوان تماشاگر بخش کردو این شب به یاد ماندنی، با پشتیبانی بیش از شصت تن تماشاگر به پایان رسید.دست همگی کوشندگان برگزاری این برنامه، مریزاد.