دهم دسامبر روز جهانی حقوق بشر اعلام شده است. اعلامیه جهانی حقوق بشر پس از تجربه هولناک جنگ جهانی دوم در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به تصویب رسید. در این بیانیه حقوق اولیه انسانها در زمینههای گوناگون چون کرامت انسانی در امور اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و …بی هیچ تمایزی اعم از نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی و خاستگاه ملی، تعیین و مشخص شده است.
مبارزه انسانها برای آزادی، برابری و حقوق انسانی خود همواره وجود داشته ، از اینرو بحث حقوق بشر قدمتی طولانی دارد. تدقیق و تحقق حقوق بشر بصورتی که امروز میشناسیم عملا به مبارزات دشوار و طولانی طبقه کارگر، جنبش های اجتماعی، جنبش زنان و مردم تحت ستم ، مبارزه برای کسب حق رای برای کارگران و تهیدستان و زنان، مبارزه برای تامین آموزش و بهداشت و تامین اجتماعی، پیکار علیه تبعیضات نژادی و ملی و جنسیتی، مبارزه با احکام شکنجه و اعدام و برسمیت شناختن آزادی اندیشه و بیان و تجمع و تشکل و پیکار علیه استثمار و بهره کشی طبقاتی برمیگردد. که البته این مبارزات بسیار فراتر از هر تلقی بورژوایی از آزادی و حقوق شهروندان جامعه رفت، اما حقوق بشر را به صورتی که امروز شناخته میشود گام به گام به بورژوازی تحمیل کرد. از اینرو با وجود کم و کاستی های آن وبا وجود اینکه در این منشور بسیاری از حقوق پایه ای انسانها وجود ندارد و با تاکید بر حق مالکیت، بنیادهای اساسی نظام سرمایه داری و اساس مالکیت خصوصی و استثمار انسان به دست انسان را زیر سوال نمی برد، اما در همین حد هم دستاورد مبارزات انسان ها برای کسب آزادی و کرامت انسانی است و باید برای اجرای آن و فراتر از آن مبارزه کرد.
امروزه ۷۶ سال از تصویب منشور حقوق بشر میگذرد. در طی این دوران شاهد بوده ایم که کماکان این حقوق در اکثر کشورها زیر پا گذاشته می شود و قدرتهای جهانی همواره کاربردی ابزاری بر اساس منافع خود در پیشبرد آن داشته اند. هم اکنون در سراسر این کره خاکی جنگ هایی در جریان است که حقوق اولیه بشر، از جمله حق زندگی در شرایطی صلحآمیز، را از او سلب کرده است. سازمان ملل تخمین می زند که 25 درصد از جمعیت جهان در حال حاضر در مناطق جنگی و درگیری های بزرگ زندگی می کنند. در یکسال گذشته در جلو چشم جهانیان شاهد نسل کشی مردم غزه توسط دولت اسراییل با همراهی، همکاری و البته کمک های بی دریغ نظامی و مالی امپریالیسم آمریکا و سایر دولتهای غربی، که خود را قهرمانان دمکراسی و حقوق بشر میدانند، بوده ایم. و این در حالی استکه امکان دسترسی مردم غزه به آب، برق، غذا، دارو ، بیمارستان ، مدرسه، و سر پناه از آنها سلب شده است.
از سوی دیگر نه تنها شاهد انواع جنگهای منطقه ای و نیابتی هستیم، بلکه تصویری که ارگانهای حقوق بشری و داده های موجود نشان میدهند، این استکه وضعیت جهان از نظر درآمد، ثروت، جنسیت و شرایط محیط زیست نا برابرتر شده است. ، نا امنی غذایی ، قحطی، گرسنگی، افزایش فقر ، تبعیض، برده داری، انواع ستم ها افزایش یافته است . اکسفام در اپریل ۲۰۲۴ به نقل از “ گزارش جهانی در رابطه با بحران غذایی “ هشدار می دهد که 281.6 میلیون نفر در 59 کشور در حال حاضر گرسنگی حاد را تجربه می کنند، که 24 میلیون نفر بیشتر از سال گذشته است. تعداد افرادی که در آستانه قحطی قرار دارند نسبت به سال گذشته تقریباً دو برابر شده است، اکثر آنها در غزه هستند، جایی که کودکان در حال حاضر به دلیل سوء تغذیه و بیماری در نتیجه سیاست ضد بشری دولت اسرائیل در استفاده از اهرم گرسنگی به عنوان سلاح جنگی، جان خود را از دست می دهند.
در جمهوری اسلامی ایران اساسا حقوق بشر و برابری انسانها معنایی ندارد. رژیم، حاکمیت خود را با نقض همه جانبه حقوق بشر و برپایی چوبه های دار بنا کرده است. ستم، ظلم ، نابرابری ، شکاف طبقاتی عظیم ، کمبود و بعضا نبود نان، آب، غذا بر سر سفره مردم، عدم رعایت حقوق اولیه میلیونها انسان بویژه زنان و دختران در ایران بیداد میکند. تبعیض جنسیتی و مذهبی رسمیت قانونی دارد. آپارتاید جنسیتی بر زنان اعمال میشود. بتد ۵ منشور حقوق بشر میگوید : “هیچ کس نباید مورد شکنجه یا رفتار یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد“. و این در حالی است که در رژیم اسلامی ایران هر گونه ندای آزادی خواهی، برابری طلبی و حق طلبانه با سرکوب، زندان، شکنجه ، تجاوز و اعدام روبرو میشود. در سال گذشته ۷۵ در صد اعدام ها در سراسر جهان توسط جمهوری اسلامی صورت گرفته است.
اخیرا حکومت اسلامی برای تحمیل حجاب اجباری، تهاجم جنگی جدید سازمان یافته ای را با نام “ قانون حجاب و عفاف “ علیه زنان به قیمت زندان، شلاق، شکنجه و جریمه نقدی آغاز کرده است، که اوج جدیدی از جنگ علیه زنان و جامعه می باشد. این لایحه با تبلیغ شیوه های رزیلانه تفرقه افکنی، خبر چینی، اشاعه نژاد پرستی و خارجی/افغانستانی ستیزی همراه است. بدون شک جمهوری اسلامی با این قانون بشدت زن ستیزانه قادر نخواهد بود مقاومت و مبارزه زنان علیه حجاب اجباری را در هم بشکند.
تصویری که امروزه جهان سرمایه داری از جنگ ، فقر، بی خانمانی ، گرسنگی و… میدهد این استکه هنوز حقوق ابتدایی انسانها به وحشیانه ترین و هولناک ترین شکل در بسیاری از کشورها سرکوب میشود، حتی در کشورهای پیشرفته نیز نقض حقوق انسانها ادامه دارد. از اینرو همچنان مبارزه با تبعیض و نابرابری تداوم دارد و به مبارزه ای روزانه از طرف میلیونها انسان در سراسر جهان تبدیل شده است.
در جمهوری اسلامی، اعتراض، مبارزه و مقاومت در متن جامعه ادامه داشته. حرکات اعتراضی و مبارزات بخشهای مختلف مردم از جمله کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران ، دانشجویان، خانوادههای جانباختگان و زندانیان سیاسی همچنان تداوم دارد. ما بر این باوریم که جنبش کارگران همراه با دیگر جنبشهای اجتماعی ، با سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی قادر خواهد شد راه را برای ایجاد جامعه ای آزاد از هر شکل از ستم ، استثمار و نابرابری، جامعه ای عاری از بیکاری ، فقر، فرو دستی، تبعیض ، تحقیر زنان، نابودی محیط زیست هموار کند. جامعه ای که در آن آزادی اندیشه، بیان، تجمعات، تشکیلات، تحزب ، اعتصاب و آزادی مخالفین و منتقدین تضمین شده باشد. چنین جامعه ای تنها با گذار از سرمایه داری و بر قراری سوسیالیسم امکان پذیر است.
نابود باد استبداد و استثمار
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران
زبده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
دسامبر ۲۰۲۴