با کمال تاسف اطلاع یافتیم که رفیق عزیزمان منصور خرامانی پس از یک دور طولانی بیماری از میان ما رفت . ما ضمن گرامی داشت یاد منصور عزیز خاموشی رفیق منصور را به خانواده گرامی اش و تمام راه کارگری ها تسلیت می گوییم .
نوشته زیر در بزرگداشت رفیق منصور توسط رفیق حسن اردین نوشته شده است .
با نهایت تاسف و تلخی باید پذیرفت . مرگ بخشی از زندگی است . آن بخش از ثمره زندگی است که باید ناباورانه آن را پذیرفت . منصور خرامانی در یک خانواده کارگری در چهار صد دستگاه نازی اباد تهران که پدرش از کارکنان سیلوی تهران بود متولد شد و دانشگاه را در رشته تاریخ و ادبیات به پایان رساند و در جمع دوستان و هم محلی ازنظر رفتار و اخلاق وکردار زبان زد عام و خاص بود . بعد از قیام 57 با شکل گیری راه کارگر توسط زنده یاد حسین مرادی ..صفا.. به هواداران راه کارگر پیوست و با شرایط علنی آن مقطع فعالیت می نمود تا اینکه توسط کمیته 13 آبان نازی آباد که توسط سعید حجاریان که یدی ترکه و اکبر خوش گوشت یکه تازان آن مقطع در محل بودند دستگیر گردید و به مدت یک هفته در صا لح آباد که قبلا گاو داری بود تحت بازجویی شخصی بنام جمشیدیان از شاگردان تهرانی بازجوی کمیته مشترک قرار گرفت . رفیق منصور بعد از آزادی و پاکسازی از اداره ارشاد که در آنجا مشغول کار بود توسط رفیق مرادی در کمیته انقلابی حسن اردین سازماندهی شد و تا زمان خروج از کشور با کمیته حسن اردین با نام مستعار محمد فعالیت می نمود و متاسفانه بیماری سخت پس از جراحی های بسیاروی را ویلچر نشین ساخت و در این اواخر مرگ تک فرزندش سپهر در ایران بر مشکلات رفیق افزود و دیگر این پرستوی مهاجر گرفتار در قفس زندگی سخت تر از همیشه برایش گردید و ناگزیر درکشور فنلاند در تاریخ 8. 12 .2018 چون ققنوس بر آتش نشست ….
به خواهر نازنینش که در کنارش مهمان و پرستارش بود از طرف خود و رفقای داخل کشور تسلیت می گویم
.