بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در حمایت از اعتصابات کامیونداران
در طول نزدیک به نیم قرن حاکمیت جمهوری اسلامی بر این سرزمین، هر روز شاهد افزایش فشارهای اقتصادی بر اقشار آسیب پذیر اجتماعی بویژه کارگران، معلمان و بازنشستگان بوده ایم. به طوریکه در شرایط کنونی اکثریت آنها بنا بر آمارهای رسمی زیر خط فقر مشغول گذران زندگی خود هستند .
زیستی طاقت فرسا که به مرگ تدریجی تبدیل شده است و بویژه در طول یک دهه گذشته در نتیجه افزایش فشارهای اقتصادی که تحریم های بین المللی، که خود محصول سیاست های حاکمیتی است، یکی از دلایل آن بوده است، به مرز بحران رسیده است.
افزایش آمار های خودکشی، قتل های خانوادگی، رشد تصاعدی بزهکاری های اجتماعی، آمار وحشتناک کودکان بازمانده از تحصیل، مهاجرت وسیع جوانان و نخبگان دانشگاهی و …همگی نشان هایی از این بحران هستند.
از طرف دیگر پاسخ حاکمیت و نیروهای امنیتی اش، به هرگونه تشکل یابی و اعتراضات مسالمت آمیز صنفی و مدنی، سرکوب، پرونده سازی و فشارهای امنیتی است.
نمونه روشن آن بازداشت و صدور حبس های طولانی برای دهها فعال کارگری، فعال صنفی معلمان و فعالان بازنشستگی، در طول سال های اخیر است.
در چنین شرایطی است که در طول هفته جاری شاهد اعتصابات کامیونداران در سراسر کشور برای پیگیری حقوق صنفی شان می باشیم .
مطالبه گری مسالمت آمیزی که واکنشی است به افزایش فشار های هر چه بیشتر اقتصادی و معیشتی بر زندگی این عزیزان زحمتکش که از طرف حاکمیت کانالیزه می شود .
اعتراض به کاهش سهمیه گازوئیل، افزایش نرخ بیمه تامین اجتماعی، عدم افزایش دستمزد و کرایه حمل بار متناسب با تورم حاکم بر اقتصاد و فقدان ایمنی های لازم شغلی و بویژه توجه به مسیرهای حمل و نقل فرسوده بخشی از مطالبات به حق کامیونداران بوده است که با وجود پیگیری های متعدد از طرف حاکمیت پاسخی شایسته دریافت نکرده است.
حال که کامیونداران از سر استیصال دست به اعتصاب گسترده در سراسر کشور زده اند، پاسخ حاکمیت نه چاره جویی و ارائه راه حل مناسب که بکارگیری امکانات حمل و نقل نیروی نظامی همچون سپاه برای شکستن اعتصابات و تلاش در جهت ارعاب و بازداشت تعدادی از پیشگامان این اعتصاب سراسری بوده است. این همان الگوی ثابتی است که در همه این سال ها در برخورد با اعتراضات مسالمت آمیز صنفی و مدنی اقشار مختلف اجتماعی به کار رفته است.
ما به عنوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ، که در طول بیش از دو دهه فعالیت صنفی و مدنی، بارها متحمل هزینه های فراوان در پیگیری مطالبات به حق خود شده ایم، خود را همدرد و هم سرنوشت اقشار مختلف اجتماعی بویژه کارگران حوزه حمل و نقل دانسته و از اعتصابات آنها حمایت می کنیم.
از نظر ما تنها مسیر صحیح پیگیری و قابل تحقق این مطالبات گسترده ، پیوند جنبش های مطالبه گری است و مطالبات هیچ قشری خارج از این اتحاد سرنوشت ساز دست یافتنی نیست.
ما به حاکمیت هشدار می دهیم، که این الگوی تکراری سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز صنفی و مدنی، نمی تواند برای همیشه تداوم یابد و خواهان پاسخ شایسته به مطالبات به حق کامیونداران و آزادی اعتصاب کنندگان بازداشتی هستیم.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
۸ خرداد ماه ۱۴۰۴