ساعتی پیش، گزارش زیر را از جانب رفیقی عزیز دریافت کردم. این سند ذیقیمت (و نوشتارِ خاطره وار) توسط همکار گرامی دکتر ناصر پاکدامن به رشته ی تحریر درآمده که در آن روزگار خود دست-اندر-کار و درگیر بوده است؛ درگیر ماجراهائی که مبارزات و همبستگی دانشگاهیان را با دیگر سازمان های مدنی به طریقی سراسری در ماه های پیش از قیام بهمن پنجاه و هفت رقم زده است، و این در دورانی اس که تا پاکسازی دانشگاه و دانشگاهیان توسط سربازان گمنام امام، این سیاه-مستانِ تازه-به-دوران-رسیده و تشنه ی قدرت، هنوز چند صباحی باقی است. و نیز از وجود نحسِ جوجه آخوندک هائی مانند عبدالکریم سروش هنوز در دانشگاه خبری نیست. نگاه کنید: بنا کردن چه مشکل است و خراب کردن چه آسان!
سیروس بینا
29 ماه مه 2019