توجه به محیط زیست در کشور ما، یک وجه جهانی دارد و یک وجه ملی!
ـ در وجه جهانی، مقدم برهر چیز، تاثیر منفی آفزایش سوخت های کربنی است که دمای
زمین را با خود دارد و اگر با شتاب کنونی ادامه یابد، از یک سوی با آب شدن یخ های قطبی،
شهرهای بزرگی چون داکا، جاکارتا و توکیو زیر آب می رود، از سوئی دیگر با افزایش گرمای
زمین، بخش بزرگ تری از آسیا، آفریقا، استرالیا و آمریکا، به کویرهای کنونی افزوده شده، نسل
انواعی از گیاهان و جانوران برای همیشه از میان خواهند رفت. در پرتو افزایش میزان گازهای گل
خانه ای، آلودگی هوا، زندگی بشر را در شهرهای بزرگ پنج قاره ی زمین تهدید می کند و با
افزایش میزان آلودگی رودخانه ها و دریاها، زندگی اکثریت مردم جهان، گیاهان و جانوران هم به
سهم خود مختل خواهد شد.
ـ در آلودگی هوا و گرمای زمین، دولت های امپریالیستی و قدرت های بزرگ صنعتی،
بیش ترین نقش را دارند و با وجود همه ی قرار و مدارها و توافقات تا کنونی برای کاهش سوخت
های گرمازا و کاهش میزان الودگی زمین و هوا، گام چندان موثر و هم آهنگی برنداشته اند و یک
وظیفه ی انترناسیونالیستی در برزخ کنونی، مبارزه ی مشترک همه ی ملیت ها، به ویژه کارگران،
زحمت کشان و روشن فکران است علیه نظام سرمایه داری و قدرت های امپریالیستی، به عنوان
عامل اصلی ویرانی زمین، اب و هوا، و ضرورت مبارزه ی یک پارچه برای به تسلیم واداشتن آنان
به خواست کل بشریت!
ـ خوشبختانه توجه به حفظ محیط زیست در ابعاد جهانی، برای جلوگیری از گرمای بیش تر
کره زمین، کاهش میزان گازهای گل خانه ای، جلوگیری از نابودی جنگل ها، پایان دادن به آلوده گی
خاک و دریاها، به آماج جهانی و مشترک همه ی کشورها و همه ی ساکنان کره زمین مبدل شده به
گونه ای که نوجوانان و دانش آموزان مدارس به میدان آمده اند.
ـ از سال گذشته، که دانش آموزان مدارس سوئد در نخستین روز سال آموزشی، به جای
حضور در مدرسه و کلاس درس، به ابتکار یک دانش آموز پانزده ساله، به نام "گرتا تونبرگ" که هم
اکنون رهبری جنبشی را در کف خود دارد، در برابر "رایشتاگ"(پارلمان سوئد) اجتماع نمودند و
توجه نمایندگان پارلمان را به مساله ی مهم محیط زیست جلب نمودند، جنبش دانش آموزی در طی
این یک سال به یک جنبش جهانی مبدل شده و حضور دانش آموزان، دانش جویان و آموزگاران در
کنار کنشگران محیط زیست به این جنبش رنگ و جلای تازه ای بخشیده است
ـ توجه به محیط زیست در کشور ما ورای توجه به مسائل مشترک جهانی، و به بیان دقیق
تر، ورای ضرورت مشارکت در جنبش جهانی محیط زیست، در درون مرزهای خود، و در پیوند
با کشورهای منطقه ی خاورمیانه، و حل مسائل عدیده ی زیست بومی و زندگی، نیازمند اتخاذ یک
برنامه راهبردی(استراتژیکی) بلند مدت است که جدای از نوع حکومت آتی، می بایستی سر لوحه ی
مطالبات همه گانی باشد. اگر چه حل مساله زیست بومی ما هم مقدم بر هر چیز درگرو سرنگونی
جمهوری اسلامی است که خود عامل و سبب بیش ترین میزان ویرانی های تاکنونی است.
ـ به سبب هشت سال جنگ برون مرزی با عراق، و ده سال سرکوب خونین کردستان، و
کوچ ساکنان روستاها و شهرهای ویران شده ی پنج استان مرزی در غرب و جنوب غربی، کوچ
ساکنان چهل هزار از شصت هزار روستای کشور و سیاست های از بنیاد نادرست رژیم، برای
افزایش خارج از کنترل تولید مثل، که طی چهل سال، پنجاه میلیون نفر به جمعیت سی و پنچ میلیونی
آستانه ی انقلاب افزوده شده، رشد قارچی شهرها، بحران مسکن، بحران بیکاری و اشتغال، کاهش
زمین های کشاورزی، نابودی جنگل ها، کاهش میزان آب کشاورزی، خشک شدن دریاچه ها، آلودگی
هوا و آب های جاری و نیز کاهش آب های سطح ارضی، از پی آمدهای وخیم آن است.
ـ از پی آمدهای دیگر جنگ هشت ساله، نابودی مراتع و چراگاه های مرزی، بوته ها، و
درخت چه های دو سوی مرز ایران و عراق است که حرکت ریزگردها را با خود دارد و گاه توفان
ریزگردها تمام مناطق غربی کشور از خوزستان تا آذربایجان را پوشش می دهد.
ـ بهره برداری نامناسب از آب های زیر زمینی، که بر اساس آمار رسمی در بردارنده ی
چهل و پنچ هزار حلقه چاه عمیق، یا نیمه عمیق با مجوز و همین اندازه بدون مجوز است، خطر
جدیدی به نام فروچاله ها ایجاد کرده، که چه بسا فروریزی ناگهانی محلات شهری، روستائی و یا
جاده ها را در پی داشته باشد.
ـ امروزه میزان آلودگی شهر تهران، مشهد، اصفهان، اهواز و کرمانشاه، با مکزیکوسیتی،
قاهره و لاگوس کوس رقابت می زند.
ـ از این روی، ورای هم گامی با همه ی کشورهای جهان، در امر کاهش گرمای زمین و
تولید برق از منابع کم خطر و بی خطر، نظیر انرژی خورشیدی(سولار)، دمای زمین، انرژی باد و
نصب دکل های بادگیر برای تولید برق، و خودداری از ایجاد نیروگاه های برق اتمی، تدوین برنامه
ریزی دموکراتیک توده ای برای توسعه ی زیرساخت های اقتصادی، مدرنیزه ساختن صنایع، و
ایجاد صنایع مدرن، به ویژه صنعت معطوف به صادرات ارجحیت دارد،
ـ طرح های توسعه و نوسازی کشور، با نوسازی و ایمن سازی بنادر، فرودگاه ها،
گسترش خطوط راه آهن در سراسر کشور با دو ریل برقی، بازسازی و توسعه ی راه ها و
شاهراه ها.
ـ الکتریکی ساختن وسایل ترابری شهری، با ایجاد راه آهن زیر زمینی، یا کابین های
هوائی و زمینی در شهرهای بزرگ برای پایان دادن به مشکل ترافیک شهرها، و در پرتو آن،
کاهش میزان آلودگی شهرها!
ـ از رده خارج ساختن خودروهای قدیمی و جای گزینی آن ها، با خودروهای برقی و کم
زیان، برای بهبود نسبی هوای سراسر کشور، به ویژه شهرهای بزرگ!
ـ کاربست اقدامات ضروری و فنی، برای مهار ساختن شن های روان، در پیوند با
همسایگان و اقدام مشترک منطقه ای.
ـ بازسازی و توسعه ی جنگل ها، با پرهیز از بهره برداری بی رویه از آن ها، گسترش
درخت کاری و قُرق کردن مراتع کم علف، به ویژه در نواحی کم باران، کویری و دشت خوزستان
برای مهار ریزگردها!
ـ شناسائی مناطق زلزله خیز کشور، از شهر تا روستا، به ویژه شهرهای بزرگ و
پرجمعیت، و نوسازی مرحله ای مناطق آسیب پذیر، بر اساس اصول معماری و شهرسازی مدرن،
برای مقاومت بیش تر در برابر زلزله های احتمالی و پیش گیری از ویرانی ها و مرگ و میرهای
نابه هنگام!
ـ شناسائی مناطق سیل خیز کشور و بهبود مسیل ها، برای کاهش زیان های مالی و انسانی
به هنگام سیل!
ـ تدوین و اجرای برنامه ی استراتژیکی نوسازی روستاهای کشور و تلاش برای پایان
دادن به شرایط دشوار زندگی دهقانی و عشایری، برای مهار جمعیت روستائی و جلوگیری از تخلیه
و ویرانی روستاها، با اجرای طرح های توسعه ی کشاورزی و دام پروری، در ترکیب تعاونی های
منطقه ای، و فراهم آوردن زمینه ی اشتغال و کسب درآمد برای روستائیان و عشایر!
ـ کمک به اسکان عشایر و ماندگاری روستائیان، با ایجاد امکانات رفاهی،آموزشی،
بهداشتی، درمانی، ورزشی و سرگرمی های سالم در روستاها، با ادغام روستاهای نزدیک و یا
ایجاد شهرک های مناسب برای ادغام روستاهای مجاور و …،
ـ اتخاذ سیاست اصولی برای تقسیم عادلانه ی آب های جاری و تحت ارضی کشور، بین
بخش های صنعت، کشاورزی و مصرف خانگی در شهرها و روستاها، و نیز اتخاذ روش های
مناسب برای بهره برداری عادلانه ی ساکنان مجاور و مسیر رودخانه ها، در امر کشاورزی و
باغداری
بازسازی دریاچه ها، پایان دادن به آلودگی آب ها، با ایجاد سیستم اگوسازی و تصفیه
فاضلاب ها، کنترل میزان آب های تحت ارضی، برای جلوگیری از ایجاد فروچاله ها، و بهره
برداری مناسب از آن ها برای بازسازی کشاورزی و توسعه ی جنگل داری!
مجید دارابیگی
22 سبتامبر 2019