در دومین سالگرد جنبش آبان ماه، جنبش نان و آزادی، بیست و ششمین کنگره سازمان راه کارگر برگزار شد. سالگرد جنبشی که با شمار زیادی قربانی بخون غلطیده در خیابانها، شعار « نان و آزادی» را فریاد زد. دو سال بعد از اعتراض مردم به افزایش قیمت بنزین، کشاورزان و مردم اصفهان خشم رودخانه ها، دریاچه ها و تالاب های خشک شده را در زاینده رود تشنه و در تحصنی دو هفته ای فریاد زدند! این بار، تشنگان اصفهانی با گلوله های ساچمه ای، ضرب و شتم، سرکوب، بازداشت و به آتش کشیده شدن چادرها یشان مواجه شدند. کارزار معترضینی که به ضرب گلوله های نیروهای امنیتی بینایی خود را از دست دادند نیز به کارزارهای دادخواهی افزوده شد. در شرایطی که بسیاری از بازداشت شدگان دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ و فعالان اجتماعی در زندانند، رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی از دادن هر گونه اطلاعاتی در این زمینه طفره میرود. مادران و خانواده های دادخواه جنبش بزرگ و سراسری آبانماه ۹۸، علیرغم تهدیدها، فشارها و محدودیت ها، همچنان در کنار مادران خاوران، مادران پارک لاله و مادران قربانیان جنایات سیاسی در سراسر کشور ایستاده اند و حکومت اسلامی و سردمداران جنایتکار این کشتار بزرگ را مورد خطاب و نفرین قرار میدهند و خواهان حقیقت، عدالت و محاکمه آمران وعاملان کشتارعزیزانشان هستند.
همزمان در سوئد دادگاه یکی از عاملان قتل عام زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت، حمید عباسی (نوری) در جریان است که با حضور و شهادت زندانیان جان بدر برده از دارهای رژیم جمهوری اسلامی همراه است. با آغاز ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی، یکی از آمران قتل عام زندانیان سیاسی، بار دیگر نام اعدام شدگان دهه ۶۰ و فریاد دادخواهی مادران و خانواده های داغدار خاوران در جهان پژواک پیدا می کند. اینک فریاد خاوران با خانواده های کشته شده گان دی ماه ۹۶، آبان ماه ۹۸ و قربانیان هواپیمای اکراینی، بهم پیوند میخورد. این بهم پیوستن خانواده های قربانیان جنایات بیش از چهار دهه حکومت اسلامی، با جنبشهای مطالباتی و اجتماعی، ایران را در شرایط کشتار کرونایی، به پایتخت اعتراضات و جنبش های تغییر وضع موجود در جهان تبدیل کرده است.
تلاشهای بی وقفه و شجاعانه خانواده های زندانیان سیاسی و قربانیان جنایات بیش از چهار دهه، خصوصا کشتار دهه خونین ۶۰، عاملی شد که سیاست سرکوب، سکوت و سانسور، انکار، دروغ و فریب تا حد زیادی به عقب رانده شود وراه برای آشکار شدن حقیقت، مقاومت علنی و گسترده و همبستگی های شجاعانه باز شود. خاورانهای پنهان و آشکار مبنا و آغازی برای کارزار دادخواهی مردم ایران علیه خبرگان آدمخوار شد. پرچمداران این پایداری، مقاومت وایستادگی خانواده ها به ویژه مادران خاوران: مادر آبکناری ها، مادر لطفی ها، مادر ریاحی ها، مادر بهکیش ها، مادر پرتویی ها، مادر رضایی جهرمی ها، مادر معینی ها و مادر قائدی ها … بودند که داد خواه خون فرزندان وعزیزانشان بوده و هستند! این تلاشها بود که دهه خونین ۶۰ را با نگاهی دیگر به نسل جوان پس از انقلاب و جهانیان نمایاند. این تلاشها بود و هست که جنایات روحانیت حاکم، از جمله قتل عام دهها هزار مخالف را به جهانیان آشکار کرد. دهه ای که از پشت بام مدرسه رفاه آغاز شد، با دادگاهای شرع خلخالی و گیلانی و لاجوردی و موسوی، نوروز سنندج، کشتار فعالان خلق ترکمن، سرکوب فعالان خلق عرب و بلوچ، لشگر کشی ۲۸ مرداد به کردستان و اعدامهای گسترده پس از سی خرداد ۱۳۶۰ و… ادامه یافت و به تابستان ۶۷ و قتل عام خونین زندانیان سیاسی ختم شد. سپس دهه های دیگری از خون، جنون و جنایت در قتلهای سیاسی روشنفکران و نویسندگان و فعالان سیاسی موسوم به فتل های زنجیره ای، سرکوب وحشیانه کوی دانشگاه، سرکوب جنبش ۸۸، قیام دی ماه ۹۶، آبان ماه ۹۸ آفریده شد! حتی نابودی رویاهای پرواز را در فضای ایران با زدن موشک به هواپیمای مسافربری اکراینی و کشتار مسافران آن به نمایش گذارد.
نقش فتواهای مذهبی در اعدامها و قتلهای سیاسی، در جهاد علیه مردم کردستان، در نعمت جنگ هشت ساله، در اشغال سفارت امریکا، در انقلاب فرهنگی و تصفیه های خونین دانشگاهیان، در قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۶۷، فتوای ممنوعیت واردات واکسن کرونا و مرگ دهها هزار نفر از شهروندان کشور را نباید نادیده گرفت. این راهپیمایی خونین آشکار کرد و میکند که استقرار استبداد مذهبی و شکست انقلاب ۵۷هرگز خواست عمومی مردم ما نبوده است. این رژیم هرگز نمیتوانسته بدون داغ و دار و شلاق و شکنجه و فریب بحیاتش ادامه دهد. این صف عظیم قربانیان جنایات سیاسی و مذهبی، از بهایی و کمونیست، کرد وعرب ، بلوج و لر و فارس، از مسئولان نظام گذشته تا فعالان سیاسی و مدنی، از گروههای مختلف سیاسی، از هنرمند و نویسنده و خبرنگار، از زن و مرد و پیر و جوان سند و گواه روشن این حقیقت است که رژیم سرمایه داری اسلامی کوچکترین گامی در راه تحقق خواست ها و منافع مردمان ایران برنداشته است. این رژیم قرون وسطایی تبهکار، جنایتکار،غارتگر و ویرانگر جز نابودی همه دستاوردهای انسانی مردم ایران سیاست دیگری ندارد. باید این نظام فاشیستی را درهم شکست و نابود کرد.
در چنین شرایطی که خشم و اعتراض مردم علیه حکومت اسلامی و شخص خامنه ای در حال فزونی است ، خواست محاکمه او بجرم جنایت علیه بشریت، بخاطر فتوای کرونایی اش، دستور حمله به هواپیمای اکراینی و کشتار آبان ۹۸ باید به خواستی همگانی و سراسری تبدیل شود. نباید این جنایات فراموش شوند، نباید تکرار شوند، نباید گذاشت آمران و عاملان این فجایع از دست عدالت بگریزند. باید شرایط محاکمه عادلانه و علنی آنان را فراهم کرد. آنان را به جرم جنایت علیه بشریت و سازمان دادن یک نظام فاشیستی اسلامی، سازمان دادن تصفیه های خونین عقیدتی ، مذهبی، سیاسی، ملی و جنسیتی به محاکمه کشاند. نباید گذاشت تاریخ خونین و جنایتبار رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی بار دیگر در کشور ما تکرار شود.
برای ساختن کشوری آزاد پرده بر داشتن از بیش از چهار دهه جنایت، سرکوب، ایجاد فضای ترس و وحشت و اضطراب در جامعه ضرورتی حیاتی است. جنبش دادخواهی باید همه قربانیان جنایات سیاسی در ایران با همه ی گرایشات سیاسی، مذهبی، ملی، جنسیتی و فرهنگی را در برگیرد. جنبش دادخواهی مردم ایران که سابقه ای طولانی و دراز به وسعت تاریخ مبارزه علیه استبداد و دیکتاتوری شاه و شیخ دارد، در اشکال متفاوت، در گوناگونی روشها و نگرشهای مختلف ادامه دارد. اگر قربانیان نظام اسلامی، همه اقشار و گرایشات گوناگون سیاسی و عقیدتی، فکری ، مذهبی و ملی هستند، اگر از بهایی و کمونیست و مسلمان، از عرب و آذری و کرد و بلوچ و فارس و لر و گیلک، از زن و مرد، از دانشجو و کارگر و معلم، از جنبشهای ملی و زیست محیطی و فعالان اجتماعی و کارگری و معلمی، از همه طیف های سیاسی، اسیران و قربانیان این نظام جنایت و تباهی بوده اند، پس باید مقاومت علیه این نظام را در ابعاد مختلف آن دید، آنرا برسمیت شناخت و در گستره وسیع و فراخ بدان پرداخت. جبهه وسیعی از دادخواهان وحامیان عدالت و آزادی و برابری، از مخالفان اعدام و شکنجه و زندان سیاسی سازمان داد. تلاش کرد که این سیکل ناقص جنایت و تباهی و مرگ شکسته شود. این فرصتی تاریخی برای مردم ایران است که به این سیکل خشونت و جنایت پایان دهند و تاریخی تازه و آینده ای بهتر و انسانی تر برای فرزندان این کشور بسازند. قطعا مادران خاوران، نیروهای چپ وترقیخواه در این کارزار نقش ویژه و بی همتایی دارند که میتواند آنان را به مرکز و هسته اصلی این جنبش انسانی تبدیل کند. این وظیفه و ضرروت را باید دریافت.
زنده وجاودان باد یاد و خاطره همه جانباختکان راه آزادی و برابری
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم