خیزش توده های مردم مبارز و انقلابی ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی همچنان به پیش می رود و هر روز که می گذرد این جنبش توده ای ابعاد وسیعتری به خود می گیرد. بیش از دو ماه و نیم از آغاز دور جدید مبارزات توده ای می گذرد، طی این مدت زنان و مردان آزادیخواه و جوانان انقلابی در شهر و روستاهای مختلف ایران در مبارزه ای شجاعانه و با دست خالی در مقابل نیروی سرکوبگر و ماشین کشتار رژیم مقاومت کرده و ترفند ها و نقشه های رژیم مبتنی بر سرکوب و کشتار و ارعاب نه تنها خللی در عزم و اراده رزمندگان این جنبش وارد نکرده، بلکه شاهد عزم جزم توده های مردم برای نابودی این رژیم جنایتکار هستیم.اکنون دیگر مشروعیت جمهوری اسلامی از سوی بخش وسیعی از جامعه زیر سوال رفته و حتی بخشی از بدنه حاکمیت نیز به این امر واقف است که در چنین شرایطی نه جمهوری اسلامی می تواند مانند گذشته حکومت کند و نه مردم ایران دیگر حاضر هستند این شرایط سرکوب و خفقان را تحمل کنند.بر بستر چنین شرایطی و علیرغم مبارزات شجاعانه مردم مبارز و در حالیکه رژیم همچنان امیدوار است تا با استفاده از نیروی سرکوب و ارعاب مردم معترض بتواند مانع رشد و پیشروی جنبش توده ای کنونی شود و هر روز نیز ابعاد سرکوب بیشتر و شدیدتر می شود، جنبش کارگری می تواند توازن قوا را به نفع جنبش توده ای تغییر دهد. طی سالهای گذشته زیر بار فشار اقتصادی و در نتیجه سیاستهای اقتصادی رژیم سطح معیشت و زندگی طبقه کارگر ایران به پایین ترین سطح ممکن رسیده، حداقل حقوق تعیین شده از سوی جمهوری اسلامی کفاف ابتدایی ترین نیازهای یک زندگی معمولی را نمی دهد، هر روز شاهد تعطیلی واحدهای بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی و بیکاری شمار بیشتری از کارگران هستیم. بسیاری از کارگران ایران در صنایع متوسط و کوچک و کارگران شاغل در بسیاری از نهادها و دستگاههای حکومتی همواره با چندین ماه تاخیر حقوق خود را دریافت می کنند و طی این سالها فشارهای بیشماری بر طبقه کارگر ایران تحمیل شده است. البته طبقه کارگر ایران در مقابل این شرایط فلاکتبار ساکت نبوده و طی سالهای اخیر و علیرغم فضای سرکوب و خفقانی که رژیم بر جامعه حاکم کرده، شاهد مبارزات شجاعانه و متحدانه کارگران ایران بوده ایم و بسیاری از رهبران و پیشروان جنبش کارگری ایران بارها دستگیر و برای مدتهای طولانی زندانی شده و شغل خود را نیز از دست داده اند. در شرایط کنونی فعالین و پیشروان جنبش کارگری ایران باید با درک درست و تحلیل واقعبینانه موقعیت جامعه، با استفاده از فضای مبارزاتی که در جامعه جاری است و با استفاده از تجارب مبارزاتی خود ایجاد تشکلهای مستقل کارگری در صنایع بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی و مراکز کارگری را در دستور کار خود قرار دهند. از نظر ما فعالین جنبش شورایی در شهرهای کردستان، فضای مبارزاتی موجود در جامعه و اتحاد و همبستگی مبارزاتی که میان توده مردم وجود دارد می تواند مناسبترین و بهترین فرصت برای سازماندهی تشکلهای مستقل طبقاتی کارگران باشد. از نظر ما طبقه کارگر ایران این ظرفیت و امکان را دارد تا با سازماندهی و ایجاد تشکلهای شورایی خود، با برپایی اعتصابات گسترده و سراسری، با طرح مطالبات انسانی و طبقاتی کارگران، با شعار آزادی زندانیان سیاسی، با خواست برچیده شدن نیروهای سرکوبگر و در نهایت با تعطیلی مراکز کار و تولید و پیوستن به مبارزات توده ای در کوچه و خیابان و محلات شهرها، رشد جنبش توده ای و نابودی این رژیم جنایتکار را تسریع نماید. بدون شک اعتصاب متحدانه کارگران در صنایع نفت و پتروشیمی، صنایع فولاد و خودرو سازی، در صنایع بزرگ تولیدی، شبکه حمل و نقل، کارگران بخشهای خدمات عمومی از جمله شهرداری ها و سایر بخشهای کارگری می تواند مبارزه توده های مردم ایران علیه رژیم اسلامی را به کانال و مسیری سرنوشت ساز و تعیین کننده بکشاند و این تنها با نیرو و عزم و اراده طبقه کارگر ایران ممکن خواهد شد.
زنده باد شوراهای کارگری در محل کار و زندگی
زنده باد جنبش آزادیخواهانه مردم ایران
سرنگون باد رژیم جنایتکار و سرکوبگر جمهوری اسلامی
جوانان انقلابی محلات سنندج
@sanandajmashora
@ShorayEnghlabyMahalay
ShoraieMahalatK@gmail.com