آنها که دیروز از وحشت مرگ غیرنظامیان در اوکراین صحبت می کردند، اکنون خفته شده اند.
وقتی بایدن نگرانی خود را از حمله روسیه به اوکران نشان داد، گفت« بمباران و حمله روسیه به اوکراین حمله ای وحشیانه، بی دلیل، توجیه ناپذیر و غیر ضروری به مردم اوکراین است».
او ۲۴ فوریه در کاخ سفید، بار دیگر تأکید کرد که ایالات متحده، متحدان و شرکا در حمایت از حق حاکمیت اوکراین متحد هستند و نقض فاحش قوانین بین المللی توسط روسیه را محکوم کرد.
او یعنی بایدن که خود را «حامی غیرنظامیان » در اوکراین معرفی کرد، پس از شروع جنگ غزه به تل آویو رفت و گفت:
«می خواهم به کسانی که عزیزانشان را از دست داده اند، بگویم که آنها هیچ وقت واقعاً ما را ترک نخواهند کرد، و من خود این را می دانم. چیزی که هرگز از بین نمی رود، عشق ما به آنها و عشق آنها به ما است.»
او در حالی چنین « بشر دوستانه » نسبت به کشتار مردم اسراییل توسط حماس سخن می گفت که هزاران نفر از غیر نظامیان فلسطینی زیر بمب باران های وحشیانه فانتوم های آمریکایی در حال جان کندن بودند و به همین مناسبت هم گفت: «مردم فلسطین نیز به شدت رنج می برند. ما به خاطر از دست رفتن جان بیگناهان فلسطینی« اندوهگین» هستیم!!! و در ادامه گفت: «من هم مانند تمام دنیا از تلفات جانی عظیم دیروز در بیمارستان غزه خشمگین و ناراحت شدم، اما بر اساس اطلاعاتی که تا به امروز دیده ایم، به نظر می رسد که در اثر اصابت یک موشک سرگردان که توسط یک گروه تروریستی در غزه پرتاب شده بود، رخ داده است.»!!!!
این جمله صراحتا یعنی به جهنم که مرده اند تقصیر خودشان بوده است.
او برای ادامه جنایات توسط سیستم حاکم بر اسرائیل علیه مردم بیگناه، گفت: « می دانید، اسرائیل یک معجزه است – پیروزی ایمان و عزم و استقامت در مقابل رنج و محنت زیاد.»
در ماه فوریه، آقای بایدن در پاسخ به نقش آمریکا در عملیات نظامی غزه گفت: «همانطور که میدانید، بر این عقیده هستم که چگونگی پاسخ در غزه، بیش از حد بوده است»
اکنون که بیش از سی و دو هزار نفر اکثرا زن و کودک در غزه کشته شده اند، ایشان مطر ح نکردند که حد و اندازه کشتار در غزه چقدر باید می بوده و در این حال او اشاره کرد است: « برقراری آتش بس موقت در ازای مبادله گروگان های در دست حماس با فلسطینیان در زندان های اسرائیل باید اجرا شود.»
این گونه برخورد دوگانه و جنایتکارانه رئیس جمهور کشور آمریکا نشان می دهد که از نظر او کدام مردم در جهان انسان محسوب می شوند. بحث در مورد برخورد مقایسه ای بایدن با اوکراین و غزه، خلاصه نمی شود. فجایع جهانی ناشی همین تفکر و مدافعین سیستم سرمایه داری، آنقدر گسترده است که همدردی ها را نیز انتخابی کرده است.
تراژدی های حمله به اوکراین، و حمله حماس به اسراییل بسیار بیشتر از بلاهای ناشی از این جنگ ها که هم اکنون شاهد آن می باشیم و بلایای انسانی دیگری که در قرن اخیر شاهد آن بوده ایم در افکار جهانی مورد توجه قرار گرفته اند.
برای نمونه «نیسن»، استاد دانشگاه «گنت» بلژیک، که تیمش شمار قربانیان جنگ داخلی اتیوپی را بدون تلفات نظامیان دو طرف، چیزی بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار نفر اعلام میکند، میگوید: «آمار کشته شدگان در تیگرای به قدری ترسناک است که ما حتی در انتشار آنها تردید داشتیم. به این آمار باید شمار نظامیان کشته شده از هر دوطرف را اضافه کنید که حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار نفر می باشند»
هفته گذشته سازمان ملل هشدار داد که “سودان به زودی با بدترین بحران گرسنگی در جهان مواجه خواهد شد” و ۱۸ میلیون نفر با کمبود شدید مواد غذایی روبرو هستند. این گزارش یک درگیری مداوم را توصیف می کند که شامل “گورهای دسته جمعی، تجاوزهای گروهی، حملات تکان دهنده در مناطق پرجمعیت” و بیش از ۶.۵ میلیون آواره است.
این گونه گزارشات جای خود را به تلاش برای آزادی گروگان های اسراییلی که در غزه به سر می برند به سر لوحه برنامه های دیپلماسی کشورها تبدیل شده است.
در همین راستا هفته گذشته، بیل برنز، رئیس سیا، مستقیماً درگیر مذاکرات برای آزادی گروگان های اسرائیلی بود، اما در مقابل، ربودن ۲۸۶ کودک در نیجریه – که بسیاری از آنها در آخر هفته با زحمت آزاد شدند، هیچ عکس العملی نشان نداد. چنین برخوردهایی نشان می دهد که توجه چنین سیاستمدارانی به چنین معضلاتی هرگز جلب نمی گردد و به همین جهت خبرگزاری های پر تیراژ جهان نیز از انتشار آنها خودداری می کنند.
با توجه به کشته شدن بیش از ۳۰ هزار نفر از مردم غزه و ادامه کشتار تا آزادی گروگان های اسرائیلی، با توجه به قحطی خانماسوزی که اکنون مردم غزه با آن رو در رو هستند، توانایی جهان برای نادیده گرفتن کشتار و رنج جمعی، به ویژه در آنجا و آفریقا، کاملا و آشکارا مشاهده می شود.
شعار به «زندگی سیاه پوستان توجه شود» خصوصا در کشور آمریکا و کشورهای جهان در تبلیغات روزانه و سیاسی مشاهده می شود، ولی به نظر می رسید که همین جهان مدعی «طرفداری از سیاه پوستان»، علاقه ای به اعلان میزان کشته شدن صدها هزار سیاه پوست در جنگ بین اتیوپی و تیگری نداشته اند.
ابعاد فاجعه غزه و اوکراین غم انگیز است. ناظران می شنوند و می نویسند، اما آیا ابعاد فاجعه یمن کمتر از چنین فاجعه ای بود؟ آیا رنگ پوست در تهییج احساسات جهان تاثیر ندارد؟ مردم اوکراین به شهر های اروپایی فرار می کنند، سیاست مدارها و مردم کشورهای اروپایی آنها را در آغوش می گیرند، گویا بمب های روسیه بر خانه آنها فرو می ریزد. کودک غزه ای اشک می ریزد و انسان اروپایی یا رنگ پرست، گریه آن کودک را ساختگی قلمداد می کند و بر او می خندد.
این بی توجهی ناشی از چه نگرشی است؟ چه چیزی باعث می شود برخی از تراژدی ها و درگیری ها توجه بخش ویژه ای از جهان را به خود جلب کنند و برخی هرگز دیده نشوند؟
اگر همه جهان درد ها را درک کنند، آنگاه یک فهم جهانی یک وجدان جهانی، یک حرکت جهانی می تواند به تمامی فجایع جهان و بانیان آن نگاه کند. همانگونه که دردمندان جهان برای مردم فلسطین دل می سوزانند و نفرت خود را از جنگ های نژادی اعلان می کنند، حتما تمام جهان نیز خواهان پایان جنگ خواهند بود.
سازمان های خبری وابسته به جهان سرمایه نقش بسیار بزرگی در عدم پخش واقعیت های جهان فلاکت زده دارند. آنها ذهن خوانندگان و بینندگان خود را آنگونه که خود می خواهند سازماندهی و راهنمایی می کنند، لذا تنها به پخش رویدادهایی اکتفا می کنند که مسیر ذهنی مخاطباتشان را به جهتی که نمی خواهند سوق ندهند.