خانوادههای دادخواه، کارگران و مردم آزاده ایران و جهان،
روز جهانی حقوق بشر برای ما نه جشن، بلکه عرصهای برای دادخواهی است؛ دادخواهی برای هزاران انسانی که هر روز در مناطق محروم و زیر ستم برای یک لقمه نان از خانه بیرون میروند و با گلوله، مین، سرما یا تصادفهای مرگبار رژیم به خانه برمیگردند یا اصلاً برنمیگردند.
این روز، یادآوری جنایات سیستماتیک جمهوری اسلامی است که مرزهای کردستان و بلوچستان را به صحنه کشتار کولبران، سوختبران، کارگران و بیکاران تبدیل کرده؛ جایی که تیراندازی مستقیم، تعقیب و گریز مرگبار و سیاستهای محرومیتزا، سند جنایت رژیم علیه طبقه کارگر محروم است. این کشتارها نه تصادف، بلکه بخشی از الگوی آپارتاید طبقاتیِ منطقهای است که رژیم برای به حاشیه راندن و نابود کردن انسانهای زیر ستم به کار میگیرد.
در کردستان، بلوچستان، خوزستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی و هر نقطهای که فقر و محرومیت را تحمیل کردهاند، الگوی مشترکی حاکم است:
بیکاری تحمیلی و نبود فرصتهای شغلی پایدار
نبود زیرساخت، توسعه اقتصادی و خدمات پایه
تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی بدون اخطار به افراد غیر مسلح
مصونیت کامل قاتلان یونیفرمپوش و آمرانشان
مرگ خاموش زیر بار فقر، ستم طبقاتی و خشونت ساختاری
در این مناطق، کولبری و سوختبری نه جرم، بلکه تنها راه بقا در برابر بحران اقتصادی تحمیلی است. در سال ۲۰۲۵ صدها کولبر و سوختبر کشته یا زخمی شدهاند؛ بیش از ۸۵٪ با تیر مستقیم نیروهای رژیم. کودکان زیر ۱۸ سال، زنان و سالخوردگان در میان قربانیاناند. این مرگها تصادفی نیست؛ سیاست رسمی رژیم برای نابود کردن طبقه کارگر محروم است.
ما نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم. هر نام، هر داستان، هر جنایت را در یادبودها و گرامیداشتها زنده نگه میداریم؛ مانند ژیان علیپور و هزاران قربانی دیگر که نامشان نماد مقاومت است. این یادبودها را به جنبش دادخواهی پیوند میزنیم؛ جنبشی که با جسارت و مبارزه، مسیر عدالت را هموار میکند.
تمرکز ما بر دادخواهی کولبران و سوختبران است:
شناسایی و محاکمه شلیککنندگان، آمران و قاتلان
به رسمیت شناختن این کشتارها به عنوان جنایت علیه بشریت
تدوین لوایح قانونی برای تأمین هزینههای درمان و بازتوانی روانی قربانیان و خانوادههایشان
پرداخت غرامت به دادخواهان، بازماندگان و خانوادههای آسیبدیده.
این دادخواهی بخشی از جنبش گستردهتر «زن، زندگی، آزادی» است که همه محکومان به فقر را متحد میکند.
خواستههای ما روشن و غیرقابل مذاکره است:
توقف فوری تیراندازی به کولبران و سوختبران و پایان خشونتهای مرزی.
محاکمه آمران، عاملان و شلیککنندگان در دادگاههای بینالمللی با شناسایی دقیق قاتلان.
لغو همه احکام اعدام علیه کولبران و سوختبران.
ایجاد اشتغال پایدار و پایان محرومیت سیستماتیک در مناطق مرزی و تحت ستم.
تامین هزینههای درمان، بازتوانی روانی و پرداخت غرامت به قربانیان، دادخواهان و خانوادههایشان.
به رسمیت شناختن حق حیات و کرامت هر انسانی که برای نان تلاش میکند.
تا وقتی یک انسان در این کشور برای نان کشته شود، ما سکوت نخواهیم کرد. تا سرنگونی کامل این رژیم ضد بشری، مبارزه ادامه دارد. نه میبخشییم، نه فراموش میکنیم؛ دادخواهی ادامه دارد…
زن، زندگی، آزادی
کانال کولبران و سوختبران
شنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۴ / ۶ دسامبر ۲۰۲۵